Aljucén - Alcuescar - Valdesalor - Casar de Cacères - Embalsa de Alcantara - Grimaldo - Carcabosso - Aldenueva del Camino.
Created with flickr slideshow.
ALDENUEVA DEL CAMINO 25-03-18, 20:36 - Ronny Van Steen:
Eén van mijn moeilijkste caminodagen ooit! De rek was er ècht even uit. Afgeklokt op 42 km, dat is normaal te doen, maar de omstandigheden maakten het heel zwaar.
Ik heb al gedoucht, mijn kleren zitten in een wasmachine/ droogkast en heb net gegeten. De rust keert stilaan terug. Toch zag ik onderweg waanbeelden van mijne zetel thuis, Lieve, mijne hond, en alle bijbehorende luxe. Een 30 minuten regen bij het vertrek. Dat viel dus heel goed mee. In het donker vertrokken. Het was héél rustig. Gans alleen. De ganse dag geen pelgrim gezien. Complete stilte, enkel nen hond gans in de verte probeerde tegen beter weten in deze stilte te verstoren. Tot daar kon ik voluit genieten.
De regen vanuit de lucht was het minst van mijn zorgen. De zon scheen weliswaar bijna de ganse dag, maar het pad is zo doorweekt dat je dikwijls door de drassige weiden moet lopen om het droog te houden. Zeker 20% van het pad was onbegaanbaar. Steeds laveren van links naar rechts, soms,... dikwijls, tientallen meters om en goed kijken waar je je voeten plaatst. Rond enorme plassen lopen. Riviertjes moeten oversteken. 2 maal waren de stapstenen weggespoeld, 1 maal onmogelijk te passeren en omgeleid, en ne keer stond de eerste stapsteen te diep in het water en kon je er niet aan. Ne keer keien gaan zoeken om over te steken. Keien van min 10 kg spoelden gewoon weg door de stroming. Deze waterstand is blijkbaar uitzonderlijk. Water in mijn bottinnen was het gevolg. Droge kousen opdiepen uit de rugzak om blaren te voorkomen...
De albergue municipal was dicht. Tot zover de ellende, sorry voor mijn gezaag.
Nu ik de fotokes terug bekijk is wat ik schrijf er misschien wat over. Maar emoties op ne camino worden dikwijls versterkt. Het is wat het is. Morgen de bergen in. Ik hoop op een betere dag.
CARCABOSSO 24-03-18, 20:29 - Ronny Van Steen:
Vroeger opgestaan. Dominique 2 lag nog in dromenland. Een briefje geschreven, en ik was ribbedebie in de schemer. Waarschijnlijk zie ik hem niet meer, ik ben terug volledig op mezelf. De eerste 21 km waren weerom zeer mooi, de laatste enkel op asfalt gestapt, maar dat schiet dan weer goed op. Ik loop dikwijls links en rechts van die oude stenen weidemuurtjes. Rechts in de zon en uit de wind, links van de muurtjes nen echte ijswind. Sabinneke zou het wiiselvallig noemen, althans wat de gevoelstemperatuur betreft. Ik zit nu in Carcaboso. De voorspelde regen bleef uit. Muchos gracias H. Jacobus. Morgen staat één van de langere tochten op de agenda, 39 km, geen andere optie. Maar ik ben er klaar voor. Nog steeds geen lichamelijke klachten, 'k ben goed ingelopen, en eerlijk gezegd, tot nu toe waren mijn tochten altijd aan de matige kant, net zoals ik me had voorgenomen, ne rustige camino. Binnen enkele dagen ga ik het gebergte in. Ik zie de bulten al 2 dagen voor me liggen. Ik ben nen bergmens, ik zie er naar uit.
Onderweg ben ik voorbij gestoken door nen Duitser, een jaar of 40, en ik zag enkele oude en 1 paar verse voetafdrukken van vandaag op het pad, mr Bigfoot. Later bleek het nen Deen te zijn, fijne kerel, 52 jaar, onderwijzer. Ik zag hen pas in de albergue. Samen gegeten, ik had weerom een pasta gemaakt. Ik ben altijd op zoek naar energie.
De voorbije weken waren er wel meer pelgrims, het lijken er minder met de dag, ik had het tegenovergestelde gedacht. De regen? De langere afstand of de bergen? Ik vind het vreemd.
In het dorpje een klein wandelinkske gemaakt voor de inkopen. In de kerk was het plaatselijke koor, 8 vrouwen en nen orgelist aan het repeteren. De Willy Clerckx zou hier een wonder kunnen verrichten tegen pasen. Zelfs één binnen het uur. Ik ben er een kwartiertje blijven zitten. Toch wel heel fijn. Een echte caminoactiviteit. Nog fotokes en slaapwel.
GRIMALDO 23-03-18, 17:15 - Ronny Van Steen:
Een goed ontbijt gekregen in de albergue, 8 u de baan op. Heel rustig gestart, 'k ben bij Dominique gebleven. Hij wandelt trager. Een koffie gedronken in een café/winkeltje en een nieuw sauciske gekocht. Van everzwijn. Goei marchendise. 5 u gestapt over 21 km. Dominique heeft last van zijn scheenbeen. Shin splint, een ontsteking die je snel moet verzorgen wil je van kwaad naar erger voorkomen. Ibuprofen, veel water drinken, en ik heb tape bij. Ik hoop dat alles samen helpt. Fixeren met tape heb ik dikwijls gedaan op de volleybal. Handen, vingers en enkels. Ik weet a peu pres hoe ik spieren moet tapen. De ervaring van de juiste spanning op de tape zetten ontbreekt me. Morgen stapt hij 20 km, ik denk dat als het weer het toelaat ik voor 33 km ga.
Voor morgen is hetzelfde weer voorspeld als vandaag. Regen. Het bleef droog tot 11 u, de rest van de dag regen. Sinds mijn vertrek op 6 maart ben ik 2 dagen zonder regen geweest als ik juist tel. Het mag keren,... vanaf overmorgen zou het beteren.
Mijn moreel blijft goed, maar je voelt echt wel het verschil met de voorbije 2 zonnige dagen.
Na morgen volgt nog een lange tocht en trek ik de bergen in voor enkele dagen. Dominique heb ik aangeraden een taxi te nemen en deze 4 dagen over te slaan. Hij is bijna 75 jaar en recupereert bijgevolg minder snel. Als hij deze signalen negeert kan dat het einde betekenen van zijn camino. Hij gaat niet naar Compostela maar gaat via Astorga naar huis, Montpellier. Nen taaie. Hij weet ook niet hoeveel camino 's hij al gestapt heeft, in alle richtingen, minstens ene per jaar, meestal gecombineerde. Ik voel me er erg klein bij.
Onze albergue is donatievo. Eén tafeltje, 4 stoelen 10 stapelbedden. 45 seconden warm water in de douche, maar we hebben/hadden een vuurtje. Kleren hebben we gedroogd gekregen. Jammerlijk genoeg heeft dat vuurtje het begeven.
Seffens gaan we eten in het caféke hiernaast. Sympathieke mensen. Schuintegenover lijkt het wat uitgebreider, maar we gunnen het van harte aan deze mensen, ze zijn vrijwilligers in de herberg.
We hebben al wat we nodig hebben.
Klaar voor de start. Ik ben weer helemaal de oude. 99% hersteld.
22-03-18, 16:07 - Ronny Van Steen:
Op de laatste 5 km na was dit misschien wel de prachtigste wandeling sinds mijn vertrek. Weerom alleen gewandeld. Stilte op de natuurgeluiden na. Prachtig weer, niet één wolkje te bespeuren, matige wind. Na 13.00u in T-shirt gelopen, en jawel, voor de eerste keer de zonnebril boven gehaald. Prachtige ver-vergezichten, niet op beeld vast te leggen. Ik stuur maar 25% van de foto's door.
De albergue ligt aan een gigantisch meer. Absolute stilte, ne stapmaat, een pintje, bacalau besteld (geraspte aardappelen, ei en vis), een topuitzicht... bedwelmend.
De hospitalero doet onze was, ik heb hem veel werk gegeven. Trui, binnenslaapzak, 2 sjalen, broek, heel de reutepeteut. Morgen weer fris de baan op. De meteo voorspelt wel regen. Maar dat zal de pret van vandaag niet bederven.
Deze dagen moet je plukken. Ne roofvogel komt net aangevlogen en land een beetje verderop in een boom, een paard stapt in het meer en gaat drinken. Allemaal tafereeltjes van niets, maar ze komen sterk binnen. Ze wassen en reinigen je hersenen.
Meer moet het niet zijn.
CASAR DE CACERES 21-03-18, 16:45 - Ronny Van Steen:
Warmer aangekleed, handschoenen aan, extra trui, en alleen weg. De wind stond nog steeds op kop maar gelukkig was deze wat geluwd. Dominique 2 ging nog eerst ontbijten,... ik heb oploskoffie bij, had een doos sardienen en brood, een banaan, een stevig ontbijt dus. Je lichaam heeft dan ook veel brandstof nodig om verder te trekken en voor de inwendige stoof brandend te houden. De tocht was niet bijzonder mooi, we zijn de vorige dagen dan ook echt wel verwend, het pad lag te dicht bij een druk bereden weg, na Cacères zelfs op de weg. Jullie geloven me waarschijnlijk niet, maar de plassen waren bij aanvang van de tocht bevroren.
Rechts voor zag ik de besneeuwde toppen van Parc national Monfragué, eeuwige sneeuw, indrukwekkend mooi, mijn gps meet ze 120 km weg.
Zelfs bij dit koude weer is drinken heel belangrijk, nog eens goed aan mijn camelbag gelurkt en bij het binnenstappen van Cacéres een goeie koffie en getoastte boterham met pollo besteld. Het werd snel duidelijk,...ik werd snel heel mottig en of ziek. De koffie en de toast half laten liggen en snel naar buiten. Zweten en ijskoud. De flauwe indruk die ik heb van Cacéress heb is dat ze zeer mooi is, maar ik kon het niet in me opnemen.
Het ontbijt was goed, de eerste slok koffie was ok, waarschijnlijk slecht water in mijn, toch wel zeer goed onderhouden, camelbag. (Ik heb één ontsmettingspil voor mijn camelbag bij, die gaat er seffens aan) Gelukkig was ik niet "echt" ziek en koos mijn lichaam voor de snelle opruiming. Een uur later beterde het met de minuut. Alweer chance.
Een appartement gehuurd, verwarming, badkamer, keuken,Wi-Fi,... de grote luxe. 35 € voor Dominique 2 en mij. Hé, op de app stond 25 € awel dat is ook goed zei de vrouw. Een fleske wijn gekocht, een tapake gemaakt, het leven is weer draaglijk.
Gisterenavond vond ik in mijn bed een voorbode, een naald. Bleinen hoor ik jullie denken, nee, nada, het was een andere voobode. Ik kroop in bed en voelde dat mijn binnenslaapzak aan het voeteneinde gescheurd is. Deze ga ik nu maken, en... douchen. Een comichke doen, koken. (pasta, op vraag van mijne maat). Eind goed, al goed.
VALDESALOR 20-03-18, 16:36 - Ronny Van Steen:
Opgestaan om 6.50u, het schemerde nog, direct de luikjes van onze cel (2 bij 4 meter, de bedden achter elkaar en een lavaboke) opengetrokken en naar de lucht gekeken. Geen wolken. We gaan in het zonneke lopen. Toch een klein minpuntje, het was 1 graad toen we de albergue verlieten, de stevige wind op kop maakte de gevoelstemperatuur onder 0°C. IJskoude handen maar vertikte het om mijn handschoenen aan te doen, te lastig in combinatie met de wandelstokken als je af en toe wil fotograferen. Maar na de voorbije dagen zeker geen geklaag.
Mijn poncho en regenbroek die in de kamer hingen waren 's ochtends nog steeds nat. Geschatte temperatuur in de kamer, 10 graden. De meanderende beek van gisteren die op het wandelpad stroomde had veel van zijn pluimen verloren. Wel nog heel dikwijls stapstenen moeten gebruiken om beekjes en plassen te kruisen, maar dat maakt alles wat avontuurlijker.
'k Ben alleen op pad gegaan en heb dikwijls ruim de tijd genomen om te fotograferen. In de vroegte had ik prachtig licht. Ik heb een zware selectie moeten maken, maar het zijn er nog te veel.
Straks een pintje drinken en een pelgrimsmaal nuttigen. Naar verluidt hebben ze er ook WiFi voor de fotokes door te sturen.
Ik stop met schrijven want mijn handen zijn weer bevrozen, zelfs al lig ik ondergestopt in bed. Koude is een constante.
20.20u en ik lig in bed. Naar de mis geweest om 18.45u, 6 priesters en 30 gelovigen. Op zijn Spaans zongen ze uit volle borst, niet 1 of 2 stroofkes zoals bij ons, maar gans het lieke. Ik was moe en bijna te lui om op de gepaste momenten recht te staan, vooraan zaten er drie in een karreke en die moesten wel blijven zitten, ook al wilden ze het graag anders. Buiten enkele Spaanse woorden tijdens de preek versta je niks, maar je brein maakt er wel iets moois van. De kerk hoort bij de camino.
Na de mis gegeten met alle pelgrims, we waren met 10, waaronder 2 fietsers. De hospitaleros hadden bloemkool met een beetje witte saus gemaakt en een schotel boontjes met tomatensaus. Als 2de plat varkensstoofvlees met boontjes, daarna nog nen appelsien. Overnachting en eten ... donativo. Het bestaat nog altijd, mensen die gratis iets moois en lekker maken met bijna niets. Morgen 26 km, hoogstwaarschijnlijk zon!
ALCUESCAR 19-03-18, 14:48 - Ronny Van Steen:
Het eerste uur droog, en je raadt het al,... regen, slagregen vanaf 8 à 9 uur. Heel vochtige lucht, poncho en regenbroek weer aan, en in één ruk de tocht van 20 km afgemaald, het kon niet anders. Pas het laatste uur minderde de regen, we zijn al blij met een dooie mus. De komende 2 dagen moeten beter zijn, de dagen erna geeft mijn appeke weer minder goed weer. Maar ze zitten er dikwijls naast. Geef mij Sabineke maar, eventueel de Frank.
De wandeling was wel heel mooi, je moet door de meteorologische feiten kunnen kijken, wel weinig foto's kunnen maken. Veel alleen gewandeld. Dominique 2 slaapt op mijn kamer bij de nonnekes. Wassen kan je buiten, maar... het regent, drogen is onmogelijk. Morgen weer voor de derde keer op rij dezelfde kleren aan, in combinatie met de vochtigheid geeft dat weer veel ruimte aan de toog. Ik had het me allemaal wel heel anders voorgesteld. En toch op één of andere manier vind ik vrede of rust op mijn trektocht. Ik hoop dat dat blijft.
Ne zak chips, een brood en een fles wijn wordt mijn middagmaal, straks waarschijnlijk naar de mis en eten met de nonnekes. Ik heb een massage gevraagd van Soeur Sourire, maar die was niet vrij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten