Aldenueva del Camino - La Calzada de Béjar - Fuenterobles de la Salvatierra - Morille - Salamanca.
Castilla y Leon / Zamora
Topas - El Cubo de Tierra del Vino - Zamora
Created with flickr slideshow.
ZAMORA 01-04-18, 20:00 - Ronny Van Steen:
Pasen! 18 km. Een makkie. Sinds lang niet alleen gelopen. Dat is altijd aanpassen, Mauritio stapt traag door zijn knieblessure, staat laat op en moet zijn rugzak nog stapklaar maken, dat gaf me ruim de tijd om te ontbijten. Mijn rugzak is 's avonds vertrekkensklaar. Eerst even naar de kerk, maar deze was gesloten, zelfs met Pasen. Voor vertrek zouden we naar de mis gaan, maar er was geen informatie te vinden. Jammer, dan maar repen snijden, en wijle weg.
Pas na een klein uur stappen hoorden we de klokken luiden. Mauritio wou niet terug, ik trouwens ook niet. Een fijne wandeling, maar ze vroeg extra energie omdat het niet opschoot. "Mauritio, ik wacht je op in de éérste kroeg of vlak over de brug in Zamora".
Tegen alle verwachtingen in was er een winkeltje open. Mauritio wou eerst de keuken zien, maar ik kon hem overhalen inkopen te doen om samen te kokkerellen. De winkel sloot om 14.00u, het was half twee en de alberge was nog 1.45 km stappen. Desnoods doen we het vlees in micro. Mijn gok bleek de juiste te zijn, een goed uitgeruste keuken is er meestal, enkel de potten en pannen ontbreken met regelmaat. Hamburger, nen tortilla met 10 eieren en vis, voorafgegaan door ne zak chips en een doos sardientjes. Wat brood, het was tenslotte paasfeest.
Ook nog ne saucisse, kaas en chocolade gekocht, en ik kan er weer enkele dagen tegen.
Binnen 2 dagen draait mijn tocht, nu pal noordelijk, naar het westen, een rechte lijn naar de finish. Ik schat nog een kleine 20 dagen.
Het vertrek om 8.30u was friskes, maar snel werd het warmer, hand in hand met een waterzonneke, maar het was de afwezigheid van wind dat het grote verschil maakte. Ne zalige dag. EINDELIJK!
Zamora, een vrij grote bruisende stad. Heel Spaans. De camino lacht ons weer toe.
EL CUBO DEL TIERRA DEL VINO 31-03-18, 16:12 - Ronny Van Steen:
Ik sliep zoals eerder gezegd bij het Italiaanse koppel. Er is iets grondig fout met hun loodgieterij. 6 keer moesten ze eruit. Die hebben kosten bij de dokter.
Sinds Salamanca zijn de wandelingen saaier. Geen bomen (en dus veel wind), geen gestapelde stenen muurtjes, geen dieren, een weinig glooiend landschap. Geregeld dicht bij de autostrade, nog steeds geflankeerd door de route national, waar geen kat op rijdt. Een saaiere regio dus. Het tweede deel van de wandeling vandaag werd terug veel mooier, glooiender, terug bomen, af en toe terug dieren. De vorige regio is een plateau op 850 m hoogte. Goed halverwege vandaag een vrij brute overgang naar een plateau dat 150 m lager ligt met een prachtig uitzicht. 20 km verderop zie ik Zamora liggen, daar ga ik morgen heen. Dat wordt dus een kort tochtje.
Gisteren ben ik Mauritio terug tegen gekomen, de Italiaan van in de eerste week, te snel gestart en nu knieproblemen. Ik hoop hem vandaag terug te zien, en als dat gebeurt is dat waarschijnlijk in de enige plaatselijke bar. Ik denk dat hij, net zoals alle anderen, in een andere albergue slapen. Ik lig, voorlopig althans, als enige in de Albergue Municipal, en hopelijk blijft dat ook zo. Er zijn er nog gesneuveld, de vrouw van de Tsjech, open wond op een knobbel naast de dikke teen, die heb ik naar het hospitaal gestuurd. Minstens 2 dagen rust. Jammer, ik schoot goed op met haar man, die moustache. Alle Duitsers en Oostenrijkers zijn verdwenen. Ze leren het niet, lopen te lang en te snel, te ver en luisteren niet naar wat hun lichaam te zeggen heeft.
"Vandaag 27 km gestapt en bijgevolg 27 km dichter bij Compostela. Maar ik zit op het doel, en dat is de tocht op zich." Weer nen dubbele hé, vul zelf maar in.
Op dat ganse traject heb ik niet één pelgrim of iemand anders tegen gekomen. Behalve dan in het barreke waar ik vanmiddag 2 koffie 's en tortilla heb besteld. Maar ik mis geen compagnie. Hopelijk zie ik seffens Mauritio wel weer.
Het weer maar weer. Koud bij de start, na de middag meer bomen en ging de wind ook wat liggen, het was aangenamer. Wel terug meer plassen tgv die wollbreuk gisteren, maar over het algemeen is het zanderige grond. We mochten niet klagen.
Gisterenavond heb ik nog geexperimenteerd met onder mijn hoedje een onderbroek op mijn hoofd te zetten, een soort van thermophan, maar het werkte niet. Gelukkig brengen mijn 2 sjallekes soelaas.
Nog in 't kort... Het heeft hier zowaar gesneeuwd.
Sneeuw of gietende regen sinds 16.00u. Meer sneeuw voorspeld tussen 01.00 en 03.00u. Morgen redelijk goed voorspeld. Wat wil zeggen bewolkt en wind... Slaapwel.
En dan nu het dagverslag.
Vandaag was echt rotweer, heel veel regen voorspeld. Zon en dreigende wolken wisselden elkaar in snelvaart af, maar geen druppel gezien tot ik binnen was, toen brak de hel los. Met hagel, alles erop en eraan. Nu is het al meer dan een uur aan het stormen en gieten Het zat dus mee vandaag. Ne goeie warme douche, en mijne was wordt gedaan, ik heb een broek meegegeven die ik al een week aan heb. Je weet ondertussen wat een wasmachine betekent. De albergues worden dikwijls gekozen op basis van een wasmachine. Gisteren was het nen handwas, in een baddeke met dreft en wat shampoo de voorwas (terwijl je doucht laten weken) en na de douche de handwas. Een enorme luxe was dat er een wringmachientje stond. Tegen de avond was alles droog, het was ook lekker warm in de albergue. Ook nu hebben we een vuurtje, kamer (container) van 3 ik slaap bij het Italiaanse koppel. Ik moet in het "nu" blijven, en dan is het grote luxe met nen brede smiley.
Het hoogtepunt van de dag was toch vanmorgen, ik was al wakker om 6.30 u en hoorde muziek in de verte in de stad. Ik geloofde het zelf niet, zinsverbijstering? Soms grote trommen als bij een dodenmars, soms vergezeld met Spaanse schelle trompetten. Geen mens in België die in zijn/haar dorp zoiets geloofd. Dat zoiets de waarheid is om 6.30u in de morgen. Het was een processie voor Pasen. Jezus wandelt met zijn kruis naar de Calvarieberg. Ook Maria wordt hier sterk vereerd.
Voor de Spanjaarden is zo 'n processie doodsernst. Het is indrukwekkend, prachtig en mooi. Zelfs aangrijpend in combinatie met de dodenmarsfanfare. Deze processie werd geflankeerd door een tweede processie, die van vele opgedirkte Spaanse dames in hun strakste broek, of mooiste outfit, kort(st)e rokjes of kleedjes, ook al leende het weer er zich niet toe.
Toch nog één bedenking bij alles wat ik in voorgaande berichtjes schreef; alles komt uit mijn buik en hart, maar zijn moment getint. Dat kan ook niet anders. Soms wat te zwart of soms wat te wit. Maar de kern ervan blijft. Het berichtje van daarstraks weerspiegelt wel perfect mijn gevoel en gedachtengang.
30-03-18, 14:52 - Ronny Van Steen:
Een vraag van mijne stapmaat, Marc: "Is het geen andere camino dan de vorige?".
Compleet en totaal anders. Minder schrik voor het onbekende, alhoewel ik nu ook niet weet wat op me afkomt, maar je berust meer in onwetendheid. Vorige keer was mijn burn-out nog niet 100 % verwerkt, nu wel. Het gemis naar huis was vorige camino erg sterk aanwezig, nu draag ik dit beter doordat deze camino 1000 km is, de vorige 1850 km of iets in de buurt. Dus ongeveer een kleine 50 dagen ipv 74 dagen. Maar het grootste energieverslindende verschil is absoluut het weer en de bijbehorende omstandigheden. Soms vecht ik met mezelf,... "wat doe ik hier?"...
Als ik een herberg vind met verwarming, en geregeld een herberg met mogelijkheden om te wassen is alles wel te doen, maar je begrijpt dat ik me alles anders had voorgesteld. Vanmorgen was het onder het vriespunt, op weg 1°C en ijzige wind die een nog veel lagere gevoelstemperatuur geeft, dat sloopt het lichaam en de geest. Het lichaam recupereert in de albergue. Ne warme douche, maar dikwijls is het water te of helemaal koud, of soms na de middag even in de slaapzak om op te warmen en dan even stretchen. Ik geniet enorm, maar moet dikwijls ook vechten. Het is soms dubbel. Ik zou minder op de weerapp moeten kijken en nog meer in de moment proberen te leven, tenzij iemand weet dat het weer hier gaat beteren, laat me dat zo vlug mogelijk weten.
Maar ik hou (voorlopig althans) de moed er goed in.
SALAMANCA 29-03-18, 15:41 - Ronny Van Steen:
Om te beginnen, mercie voor al de verjaardagswensen. Gisteren zag alles wat wit bij het vertrekt, vandaag ijzige wind. De komende dagen, vooral morgen weer veel regen, en de temperaturen dalen fel.
Het was weerom een mooie wandeling, het eerste deel zoals eerder op de camino, veel weiden met ontelbare kurkeiken en dieren, vooral koeien, schapen en varkens. Het tweede deel veranderde de omgeving zeer abrupt in velden met gewassen. Vandaar waarschijnlijk ook de snijdende wind, die wordt niet meer gebroken door de bomen.
Pas om 10 u kwam de zon erdoor, maar ze gaf geen warmte. Ik ben wel wat verbrand. Stappen met een T-shirt, nog één met lange mouwen, halfdikke trui, handschoenen, sjaal en ne gescheurde windstopper, ik ben gisteren gevallen maar zonder erg.
Om 12.00 u Salamanca binnen gestapt, even op de map gekeken om de albergue te zoeken, de eerste de beste man aangesproken toen ik in de buurt was, en meteen prijs. Nog 100 m te gaan. Ik mocht mijn rugzak in de albergue achterlaten maar de albergue gaat pas om 16.00 u officieel open, wie dan eerst in de rij staat krijgt het eersste bed. Er zijn 18 bedden. Ik moet dus wat voorzichtig zijn en op tijd gaan checken. Het geeft me geen rustig gevoel als je niet zeker bent van een bed, dan moet je 16 km verder. Eten, drinken, slapen en het weer zijn onze grootste zorgen, correctie, behoeften.
Ondertussen iets gegeten, tapas de kathedraal bezocht en ne nieuwe Marokaanse sjaal gekocht. 3.5€. Ik dacht niet hem hier te vinden, maar weerom, de eerste de beste winkel, en voor zover ik weet de enige, prijs. Ik was er éne kwijt geraakt onderweg. (mijn eerste object dat ik ben verloren op mijn 2 camino 's samen, valt mee hé, Jan?) Ene voor de hals en éne onder mijn hoedje tegen de koude. Blij als een kind, ik miste de sjaal echt.
Jammer dat ik de stad niet op mijn gemakske kan bezoeken, door het openingsuur van de albergue, want die is echt het bezoeken waard. Zeer mooi, alle oude gebouwen mooi bij elkaar. De kathedraal ook zeer mooi, maar als je die van Bourgos hebt bezocht,... ik durf niet te zeggen dat deze dan wat tegenvalt.
Als ik kan ga ik straks ne pizza eten, ik heb een pizzeria gezien op 5 min loopafstand, daar heb ik echt zin in. Pizza en wijn voor mijne verjaardag! We staan al met 8 voor de albergue.
MORILLE 28-03-18, 18:41 - Ronny Van Steen:
Klok om 6.40u gezet. Ontbeten in de albergue, koffie, thee, getoost en gewoon brood, confituur, ik had zelf nog een appelsien, en,...een banaan voor onderweg. Die ging er vrij snel aan gezien het gewicht. Gisterenavond was het avondmaal uitermate sober. En ook te laat, om 20.30u. Ik kruip er graag vroeg in, je spieren hebben het nodig. Een Italiaanse vrouw kookte. Rijst, ik moet wel zeggen in ne lekkere bouillon en safraan, of eerder kleursel. Zonder iets bij. Gevolgd door sla, ui en een dun sneetje tomaat, plus een eitje. Ik ging mijn gerief afwassen, er was een bom ontploft in die keuken. 'k Ben vlug in mijn bed gekropen, misschien niet correct, maar ik zag het niet meer zitten alles mee op te ruimen, dat was echt heel veel werk. Vanmorgen was alles opgekuist.
Ik was als eerste de deur uit. Alleen. Ne prachtige zonsopgang, dat zie je enkel in onbebouwd gebied. Muisstil, enkel kabbelend water en vogeltjes. Ik kies zelfs, ook in functie van de wind, de richting met het mooiste zicht als ik ga plassen. Echte luxe, zo 'n toilet kan je niet kopen. Afdrukken van botinnen in 2 richtingen. Er klopt iets niet. De gps wijst 1.5 km verkeerd aan, het stuk liep enkele km verder dood op een steengroeve. Terugkeren op je stappen doe je niet graag, maar geen keuze. Onderweg nog pelgrims die verkeerd liepen, de wegmarkering stond te ver van de splitsing van de GR route en de Santiagoweg. Tijdens mijn picknick alle betaalbare albergues opgebeld in Salamanca, alles volzet door het paasweekend, net als vorig jaar in Frankrijk. Ik ben nog eens 4 km extra doorgelopen naar de volgende albergue op het pad. 36.5km. Als ik morgen niks vind koppel ik 2 etappes en spaar ik al 4 km uit. Dan wordt het weer een lange tocht, anders heel kort en kan ik veel tijd in Salamanca spenderen.
Mijn lichaam doet het nog steeds goed. Lichte tendinitis maar nog steeds onder controle zonder medicatie.
Mijn camino zit er half op. Ook zat ik vandaag op het dak van de Via de la Plata. 1155 m gaf mijn gps aan. Emotime.
FUENTEROBLES DE LA SALVATIERRA 27-03-18, 15:49 - Ronny Van Steen:
http://santiagoviadezilverroute.blogspot.be/2015/10/19-castilie-en-leonsalamanca-montomayor.html
Dat is de link naar Jan zijn blog met commentaar over de tocht die ik vandaag maakte. Leuk om ook eens te lezen, voor mij heel herkenbaar...
Om 7.50u uit bed. Laat, maar het was me gepermiteerd omdat de tocht maar 20.5 km is. We vertrokken allen ongeveer gelijktijdig. Ik heb wat getreuzeld zodat ik alleen kon stappen. 's Avonds heb ik graag wat compagnie, al moet zelfs dat niet alle dagen. De besneeuwde bergtoppen in het oosten moet ik uiteraard niet over, maar ze vergezelden me de ganse dag. Prachtig. Mijn gps gaf op het hoogste punt 994m aan. Ik maak er 1000 van.
Een uitgewiste pijl rechtdoor gaf nu linksaf. Jullie weten wel welke weg ik heb genomen,... en ik weet nu ook waarom hij nu andere koers aan gaf. Gedurende 200m was het pad, aan beide zijden een oude weidemuur, ondergelopen, meer dan kniehoog. Met mijn hele hebben en houwen het muurtje overgekropen, en een goei 50m hogerop kon ik parallel lopen met het pad. Ten einde van de zompige weide terug richting pad, terug over het muurtje, en met veel goede wil kon ik het water net vermijden. Hier moet de Jacobus weer voor gezorgd hebben.
In de albergue koken sociaal minder bedeelden vanavond voor ons, slaap en avondmaal donativo. De priester moet ne speciale zijn volgens de hospitalero. Hijzelf stoefte over de prachtige job als hospitalero. Hij had over de priester gehoord en was van Compostela op goed vallend uit naar hem getrokken met de vraag of hij er hospitalero mocht worden. Aangenomen! Hij straalt geluk uit, slaapt naar ik vermoed in een klein apart kamerke. Heel, heel sober.
Ik ben curieus voor het avondmaal.
LA CALZADA DE BEJAR 26-03-18, 17:41 - Ronny Van Steen:
Het wandelen zat er gisteren na veel zwoegen en zweten op om 18.30u. Vandaag om 15.30u, ... en ik heb ruim de tijd genomen voor de familietoestanden, ne koffiestop ingelast, een banaan, buske cola en een pak pure chocolade in de supermercado gaan kopen, en fotokes nemen. Zonder de vlinder, die gaan vliegen als ze een fotoapparaat zien, was ik een klein uur vroeger aangekomen. Het ging vlotjes. De wandelweg liep naast een (bijna) niet bereden asfaltweg. Gehaat door pelgrims, maar vandaag mijn vriend. 'k Ben dikwijls op en af de berm van de aarde op de geasfalteerde weg gekropen, tot op een gegeven moment ik resoluut voor het asfalt koos. De aarde weg was nog te dikwijls onbegaanbaar. Nooit gedacht dat iets (water) me ooit zover kon krijgen. Er moet wel bijgezegd worden,... de geasfalteerde wegen liggen er vrij plat en niet zoals vorig jaar in Frankrijk enorm gebombeerd bij.
Een groepskamer in de albergue, het Italiaans en het Tsjechisch koppel van gisteravond, rustige stille mensen. En nog 2 Amerikaanse fietsende vrouwen, maar die hebben voor de duurdere optie gekozen, een kamer voor hun tweeën.
Om 19.00u ne pelgrimsmenu. Ik zal er weer snel inliggen. Het moreel zit weer goed op peil.
Fantastich nieuws op mijne camino.
Vanmorgen stond ik op en zag uitzonderlijk veel reigers, luid geklepper met hun snavel, heel druk bezig, een grote conferentie was aan de gang. Voor zover ik het kon verstaan,... ging het over de plaats van levering. Den Belgique dus. Ik wist het, er was iets aan het gebeuren. Vandaar gisteren de weeën in mijn voeten. Nen hele dikke proficiat. In gedachten ben ik bij Evelien, Jef en hun nieuwe aanwinst Marie.
Ik steek ergens onderweg een bougieke aan voor een mooi lang leven.
Ik heb dus net tijdens ne koffiestop vernomen dat mijn broer vanaf nu naast een grootmoeder slaapt. Als dat maar goed komt.
Ne pelgrim.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten