Lubian - A Gudina - Laza - Xunqueira de Ambia - Ourense - Cea.
Galicia / A Coruña
Laxe - Ponte Ulla
PONTE ULLA (2) 15-04-18, 20:36 - Ronny Van Steen:
Net gegeten. David heeft me getrakteerd. Met veel plezier, dat kon ik zien aan zijn gezicht en mimiek. Ik heb het met even veel plezier opgegeten... met heel veel smaak. Iets wat ik heel goed kan. Hij merkte het op en zei er iets over en dat plezierde me. Bacalau met schijfjes aardappel in olijfolie, tomaat en rauwe ui. Een pintje en een glaske rioja. De apreciatie is voelbaar wederzijds. Misschien is het afscheid nemen al begonnen. Melig! Maar zo voelt het. Ik zou liegen als ik het anders verwoord.
David slaapt meestal in hotellekes en heeft geen slaapzak bij. Gisteren sliep hij al toen ik de slaapzaal binnen kwam, te laat om hem mijn liner te presenteren. Er waren geen dekens. 2 pelgrims en ikzelf dekten hem in zijn slaap onder met onze donsjassen. Vanmorgen vertelde hij me dat hij er van aangedaan was... "3 landen dekten me onder,... straf hé ?",... met ne grote smile tot achter zijn oren...
Onverwacht verscheen in ditzelfde hotelleke Anita. Ik was blij verrast. Haar voet was beter en ze heeft zichzelf wat overtroffen. Ik zie haar zeker weer in Compostela. Speciaal toch? Zo'n camino?
PONTE ULLA (1) 15-04-18, 16:17 - Ronny Van Steen:
500 m gestapt en we zaten al in 't sop. 15 min gestapt, poncho aan, regen. Maar het kan me niet meer deren. Ik ruik mijne stal. Gestopt na 29 km in Ponte Ulla Superbenen. Ik kon ineens doorgaan tot Compostela als het moest. Tegen mijn maten gezegd dat ik morgen alleen verder wil. Nog 20 km. Geen afleiding, mijn camino terug overschouwen in zovere dat dat al mogelijk is. Het zal weer spoken in mijne kop... Afspraak morgenavond aan de fontein in front van de kathedraal om samen te gaan eten. Iedereen was akkoord. De voorbije dagen was het dikwijls...gààn ... nu komen de gedachten op het voorfront met bijbehorende emoties. En het is goed zoals het is.
Ik slaap in een chique betaalbaar hotelleke. Eigen kamer, eigen badkamer en toilet. Ik heb zelfs ne sleutel van mijn deur,... en ne echte handdoek, geen decathlon gedoe. Hoe fancy is da wel ni. Gisteren in de herberg was er op de slaapkamer een bewegingsdetector die het licht aanstak, van die grote lampenkappen, als iemand zijn ogen opende of sloot. Verschrikkelijk.Wat een verschil met mijn kamer vandaag. (Ik ben om 10.30u de bewegingsdetector gaan afplakken met tape. Er werd luid geapplaudiseerd)
Onderweg lang met Armin de psycholoog gepraat. Ik heb Armin een gratis doorlichting gevraagd van mijn persoonlijkheid. Hij bespeurde geen hyperactiviteit, narcisme, en zag geen buitensporige andere kenmerken van andere stoornissen. Ook al wordt dat in familie- of vriendenkring wel al eens betwijfeld. Het was natuurlijk wel gratis...😉 we kunnen er thuis verder over klappen...
Salu, ik ga genieten
Matig zware dag, 33km, redelijk goei benen, in alle geval een pak beter dan gisteren. En voor alle valle veur, DROOG! En dat was héél lang geleden. Nu regent het wel, maar we zitten binnen. Alhoewel, ik schat dat dit de 10de herberg is waar het binnenregent. Morgen kan het zijn dat we de 33 km inkorten naar 29 km. Daar blijkt ne goeie herberg te zijn. 15€ maar prijs kwaliteit top. En dan rest ons maandag nog een 20 km te stappen. Iedereen liep zich vandaag vrij snel in het zweet, er verdampt hier niets door de extreme luchtvochtigheid. Maar als je durft te stoppen, zelfs in een café voor een tas koffie met nen tortilla, bevriezen doe je gegarandeerd en je vertrekt terug met sjaals, handschoenen, windstoppers en een trui.
In de tocht zaten mooie stukken. Het was eens je terug opgewarmd was genieten.
Tijdens de stops zie je meer en meer pelgrims, en de heroïsche verhalen worden bevestigd. Er wordt nu veelom gelachen met de miserie van toen. Iedereen miste dezelfde stapsteen en de foto's die werden genomen zijn dikwijls bijna identiek. Dezelfde weggespoelde stapsteen, dezelfde besneeuwde berg, de schoenen uit en door het ijskoude water. Maar zoals Hugo al zei, het gevoel erbij tempert en het lijkt nu al minder erg dan het toen was. Tot zover, het einde nadert en ik ga goed slapen,... lieveke heeft net gebeld.
CEA 13-04-18, 17:34 - Ronny Van Steen:
Slecht geslapen en slechte benen. Een uitgelezen dag om dit te voor te hebben, het was een korte tocht. Armin wandelt door naar een monasterie. We zien hem morgen weer na onze volgende trip. David slaapt mee in onze albergue. Er is nog een Zwitserse dame binnengewandeld, Anita. Ita is het verkleinwoord en daar ze richting mijn lengte heeft noemt iedereen haar Ana. Ze is al van 17 februari onderweg. Heeft dikwijls alleen in albergues geslapen en wist te vertellen dat ze al veel regen had gehad. We kunnen er van meespreken, net als vandaag, het laatste uur de poncho weer aan. Het was wel vrij aangenaam van temperatuur en weinig wind. Ook het wandelpad weer moeten verlaten, onbegaanbaar door het water, en via geklauter weer de baan op geraakt. Sinds gisteren, we daalden af naar 200m staan er kleine blaadjes aan de bomen. Eindelijk, het voelt gans anders aan. We moeten wel weer klimmen richting 850m dacht ik. We zien wel.
Daarnet ben ik in een winkeltje wat inkopen gaan doen. Vanavond wordt het pasta, groentenmacedoine en kippenvleugels in tomatensaus. Ik lig nu al anderhalf uur in bed. Het was nodig, vooral mijn spieren laten me wat in de steek. Maar morgen een nieuwe frisse dag. We zijn vandaag de laatste 100 km ingedoken. En dat voelt goed.
OURENSE (2) 12-04-18, 20:51 - Ronny Van Steen:
De kathedraal was open. Snel mijn stempelboekje gaan halen, en jawel, om half zeven de mis. Er werd ne hele paternoster gelezen, gevolgd, en ik wik en weeg wat ik schat, de namen van 180 heiligen werden aanroepen gevolgd door "bid voor ons". Na enkele minuten verloren de biddende stervelingen de synchronisatie met de voorbidder en werd het één geprevel, drukkend en mooi tegelijk. Rond de zevenen zat het erop. Ik wou rechtstaan maar een vrouw beval me met ne "tsssst", zitten. De mis ging beginnen. Ik dacht dat iedereen naar huis ging. Even later ging ze achter het altaar van de prachtige kapel iets doen en ben ik met een ei in mijn broek gaan lopen. Hoe streng kan een stokoude vrouw "tssst" zeggen. Eindelijk een pizzeria gevonden, daar had ik al lang zin in, weten jullie nog? En een waterdicht frakske gekocht. Een gat in mijn budget. Maar telkens die stinkende poncho meezeulen, ik was het zat. De verkoper moest hem niet inpakken...het regende. Flashie groengeel. Nog wat fotokes van de kathedraal en de prachtige kapel. t' Was ne mooie avond.
OURENSE (1) 12-04-18, 15:48 - Ronny Van Steen:
23km, goed op tijd vertrokken. Bijna freewheelen. Twee koffiestops. 250 m gestapt en Armin maakte al rechtsomkeer, te veel water. Hij startte al direct over de baan. Hij wou persé met droge voeten aankomen. David zijn schoenen waren nog niet gans droog en bleef bij mij. Veel asfalt, 90% van de tijd malse regen, en de aanloop naar Ourense is industrie. Weinig fotos en weinig over de tocht te vertellen. Wel heel veel gepraat, het was aangenaam. Gedoucht en mijne was gedaan in een wasmachien, de droogkast is kapot. De poncho aan, het regent, en een snackbar durum en kebab binnen. Ik heb nu net nen durum gegeten met een colake. Geen alcohol bij die mannen.
Koken kan niet in de albergue, er is wel een keuken, maar geen potten of pannen. Hier kom je dat geregeld tegen. Heel apart zal ik het noemen.
XUNQUEIRA DE AMBIA 11-04-18, 18:21 - Ronny Van Steen:
Afspraak vanmorgen aan de brandweerkazerne. Iedereen goed op tijd. Vandaag zat het venijn in het begin, dachten we, ne klim van 2 uur redelijk zwaar maar toch goed te doen. We waren alle drie erg stil, energie sparen... Na 12 km een eerste pauze in ne wel erg speciale herberg. Deze hangt namelijk vol met schelpen, indrukwekkend. Ze ademen pelgrimeren. Jan en Hugo hun schelpen hangen er ook ergens. Mijn schelp zal die van hen vervoegen. Koffieke en tortilla, en we konden er weer tegen. Terug een goed stuk gewandeld en een tweede stop, Armin en David wilden vrij snel weg, maar ik verkoos nog een poseke aan het vuur te zitten, 'k wou nog eens alleen lopen.
Ik zag hen later op een kaarsrechte baan gans in de verte stappen. Uitzonderlijk traag. Ik haalde hen in tot op 200m en zag het probleem... wateroverlast, niet door te geraken. Ze riepen me wat goede raad toe, ik kon hen goed verstaan maar zij mij niet, de windrichting... David en Armin waren reeds voorbij het water, waren er voorzichtig aan begonnen, maar uiteindelijk er gewoon doorgestapt, tegen het zwemmen aan. Dat is ne ferme tik met ne zware hamer dat werd uitgedeeld. Mijn gps geraadpleegd en ik verkoos rechtsomkeer te maken, en enkele km om te lopen. Alleen kon ik hen niet duidelijk maken wat mijn plan was.
Denk nu niet dat ik overdrijf, maar ook daar wateroverlast, dan maar via het veld, geklauter, drijfzand, over en onder bomen, struiken met doornen, noem het maar... ik heb het allemaal gehad. Uiteindelijk 36 km gestapt, maar wel droge voeten. Om half vijf ben ik gearriveerd, in de laatste 5 km hebben ze de sluizen nog eens open getrokken. Ik weet niet waarom, maar het zit echt niet mee. De komende dagen worden het tochten van 22.4 22.5 33,8 33.6 en 16.3 km.
Nu dus 2 dagen betrekkelijke rust. Morgen nog eens ne grote was doen en een gat in mijne binnenslaapzak naaien, daar moet genoeg tijd voor zijn.
Zo bekijk ik het nu al. Maar geloof me, het is echt wel zwaar. Meestal houdt genieten wel de bovenhand.
Opmerking 10-04-18, 23:06 - Hugo Van Britsom:
Hey Ronny,
Fantastische foto's, misschien wel hard om mee te maken. Maar geloof me, hier zal je binnen enkele dagen bijzonder blij om zijn. Dit is iets uitzonderlijk om mee te maken, ik had er graag bij geweest. Eerst afzien en dan kermis, oud gezegde maar up-to-date. U maakt geschiedenis!
Grt
Hugo Peregrinus
LAZA 10-04-18, 19:25 - Ronny Van Steen:
Vertrokken in volle ornaat, poncho, regenbroek, handschoenen. Het had de ganse nacht stevig geregend en/of gesneeuwd. Ik dacht dat alles er nu uitgevallen was. De bergen waren weer wonderschoon. Soms echt wel dreigend met zwarte wolken. Het duurde niet lang of het begon weer te sneeuwen. Het pad liep grotendeels over de baan, de andere stukken waren weer heel zompig. Mijn stapmaten dragen lage schoenen, zonder goretex. Natte bevroren voeten tot gevolg. 35 km op de teller, wel ne goeie stop kunnen pakken na 21 km. En dat scheelt ne slok op een borrel als je de druk even van de benen kan halen. Morgen worden het 32km met 2 klimmekes. Lichtjes zwaarder dan vandaag. Maar dan zit het ergste erop. Het zou ook droog blijven. Overmorgen wel terug regen.
David had onderweg zijne gsm boven gehaald, wals en tango muziekskes. Ne aparte maar zeer guitige kerel.
Het stuk dat ik wat achter hen liep doet het hoofd zijn ding,... de gedachten krijgen de vrije loop en de gevoelens worden versterkt. Moe, adrenaline, het einde komt dichter bij, de balans wordt stilaan opgemaakt
Alles lag zo kort bij elkaar, in snel tempo op enkele minuten,... zon en sneeuw, aanvaarden of verzet, lachen of wenen, pijn en genieten, zweten bergop en koude bergaf, hagel en wind, mist of prachtig zicht... Nu ik het schrijf lijkt het er wat over, maar ik herinner het me zo haarscherp. Het is gewoon wat het is.
Ik ga nu eten samen met Armin, soep, een blikske koeiemaag met brood en het gebruikelijk fleske wijn. Ik kruip er weer heel vroeg in.
A GUDINA 09/04/18 Ronny Van Steen:
09-04-18, 21:12 - Ronny Van Steen: Toch nog efkes. Ik ben Mr Bigfood, waarvan 2 weken geleden al sprake was tegen gekomen. Hij slaapt in onze albergue. Nen aardige Spanjaard van ne meter zeventig. Handen, koolschuppen. Voeten om te waterskieën zonder plank. En zijn stem,... een zuivere basstem, alsof de klank eerst naar zijn voeten gaat om daar nog te verzwaren en dan pas naar buiten komt. Maar eerst en vooral, ne hele fijne mens. Slaapwel.
Zoals voorspeld sneeuw. Een zware harde dag die ik nooit zal vergeten. Een bijzonder mooie dag met mooie winterse taferelen. Geen rustplaats uit de wind, afdak of café, in één trok de 25 km afgemaald, meer dan 6u gestapt. Uitgehongerd aangekomen. Mijn lichaam verbrand enorm veel energie door de koude en het stappen met rugzak in het gebergte. Het was echt zwaar, onder de sneeuw kon je de keien niet zien, dus telkens goed je stokken plaatsen en voorzichtig aan. Of steeds over het water springen, onder/over boomstammen kruipen. Gisteren 5.3 km per uur, vandaag de eerste twee uur 3.5 km/u. Er was altijd water op het pad of sneeuw. We stapten met 3, Armin, den Duits, David en ik. Geen overbodige luxe, alleen stappen is het onder deze omstandigheden zelfs onverantwoord. De sfeer zat er weer goed in. Weerom gezongen, en vooral David heeft erg droge humor. We zijn al een tijdje onderweg, en steevast bij het naderen van een dorp roept hij om alle vrouwen voor ons te verbergen. "Keep your woman and all the virgins inside", men weze gewaarschuwd. De laatste twee uur stappen werd de energie meer gespaard en wandelden we meer op onszelf. Ik was echt blij dat ik er was. Nen hamburger en 2 pinten besteld. Naar de albergue municipal (deze zat toen Jan er was vol beestjes, maar hebben ze gedesinfecteerd) nen douche, de was, en nu lig ik op bed te recuperen. Broodnodig, morgen 34km. Seffens inkopen doen, nog iets kokkerellen,... het zal straks niet laat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten