Zamora - Montamarta - Granja de Moreruela - Tàbara - Olleros de Terra - Valdemerilla - Puebla de Sanabria - Lubian.
LUBIAN 08-04-18, 18:00 - Ronny Van Steen:
Lubian, bijna alle pelgrims zijn over de baan gewandeld. Sommige stukken waren afgesloten en moest je langs de baan. Dikwijls geen bewegwijzering. Vallende mist, 80% regen. Wel 2 maal gelegenheid voor ne koffiestop. En dat het smaakte. Voor morgen is er sneeuw voorspeld, de 2 dagen erop regen.
Gisterenavond viel er nen Duitser binnen. Ik was net aan het koken. Ne psycholoog, de 3de waarmee ik samenstap, de 2 van vorig jaar meegerekend. Zou dat iets te betekenen hebben? Wil iemand mij iets zeggen?
Hij was net binnen en ik bood hem aan mee te eten. Ik had spaghetti, ne pot boullonaisesaus, gehakt en kaas, olijfolie en een fleske Rioja. Hij had nog nen halve ajuin en 2 yoghurtjes. Net aan het eten en er viel nog een uitgehongerde fietsend pelgrim uit Honduras binnen. Haar ogen constant op ons eten gericht. We boden haar ook aan mee te eten. Ze aanvaarde met graagte en liep direct na het eten nog snel even naar de winkel voor een tweede fleske Rioja. Fantastische avond gehad.
Samen met David, den Amerikaan gestapt en "Den Deuts". Onderweg samen gezongen, eigenlijk werd het nog een fijne dag.
Alle pelgrims die we spraken willen finishen, maar we zijn het er met zijn allen over eens, het mag gedaan zijn, het is genoeg geweest. Zeker met het strontweer in het verschiet...
Ik heb beslist de afstanden op te drijven. Vanaf nu een gemiddelde van 30km per dag. Ik hoop dat het lukt. De eerste 3 dagen zullen zwaar zijn. Vermoedelijke aankomstdatum in Compostela maandag 16 april. 1 of 2 dagen in Santiago en op donderdag de terugvlucht. Er wordt meer en meer over thuis gedroomd en gefantaseerd wat we eerst gaan doen als we thuis zijn. Wat gaan we eten. Dat leidt dikwijls tot hilarische toestanden. Belachelijke scenario's,... ik durf ze niet te vertellen.
PUEBLA DE SANABRIA 07-04-18, 15:56 - Ronny Van Steen:
27 km. Wat motregen, vallende mist en geregeld droog. Vanaf 15.00u soms een streepje zon. De komende dagen, weerom regen, luchtvochtigheid 95%. Het gaat terug vriezen 😣.
Ik heb gisteren geen pelgrimsmaaltijd genuttigd maar heb me een doos bonen met wat vlees gekocht, ik had nog wat brood. Er stond een microgolfoven in de herberg en heb de bonen in 2 keer opgewarmd in een glas, een fleske wijn erbij. In de albergue was ik alleen. Om 20.00u lag ik al in bed met den Herman. Goe boekske. Mijn avond kon niet meer stuk. 11 uur in bed gelegen.
Ik ben er nog even terug uit geweest voor een zalfke te smeren. Beginnende tendenitis, maar ik grijp snel in, de benen met koud water koelen na elke douche, alles onder controle.
Vandaag hebben we het ons, den Amerikaan en ik, gemakkelijk gemaakt, voor het asfalt gekozen. Korter, maar vooral noodzakelijk,... wateroverlast. Vannacht had het weer stevig geregend. Ik durf nu te stellen dat het een harde camino is. Veel zwaarder dan mijn langere tocht vorig jaar. De komende 3 dagen weer de bergen in. De laatste 3 stapdagen ging het geleidelijk op van 750 naar 950m hoogte.
Ik dacht dat ik al op het dak van deze tocht had gestaan, maar dat komt er nu pas aan.1350m. Drie dagen klimmen en dalen. We zitten vlak aan de voet van de besneeuwde bergketen.
Mijne was door de hospitalero laten doen (privé herberg). Voor je vraag is beeindigd zegt hij al hoeveel het kost, de geldwolf. Naar deze wolf was ik niet op zoek.
Het was nog niet echt nodig alles eens grondig te wassen, maar ik vrees voor de komende dagen dat er geen mogelijkheid is tot drogen. Ik zit nu in een café, tv staat aan en het zijn weerberichten, voor te bleiten ...
06-04-18, 16:00 - Ronny Van Steen:
Tweede dag op rij werd het een schoon daggeske. Friskes gestart, de wind trok ieder uur wat aan, maar het werd heel aangenaam. 25 km gestapt. 13.20u aangekomen. Comichkes, eten, douchke en de was. Samen met David, den Amerikaan gestapt, hij slaapt in een hotel, ik in de albergue, 'k ben er voorlopig alleen. Houden zo. Onderweg waren er weerom geen pelgrims te bespeuren behalve hier in het dorpke, ze waren met zijn vieren en droegen kleine rugzakskes. Nieuwe gezichten. 120m achter mijn albergue is er nog een albergue, daar kwamen ze net rugzakken en valiezen afzetten. Mauritio zit een 15 km achter me. Jammer.
Onderweg ne Zuidafricaner ontmoet die een vervallen pand heeft omgebouwd tot een sfeervolle albergue met buitenkeuken en eetplaats. Mooi gedaan maar het moet dan wel zomeren wil je hiervan kunnen genieten. "Een gemiddelde van 4 pelgrims per dag passeren hier" wist hij ons te vertellen als ook dat de komende km 's er veel wild zit. Herten, vossen en 10 km verderop wordt met regelmaat een roedel wolven gespot. De wolf, mijne favoriet. Om deze te zien moet je echt geluk hebben. Buiten wat hertensporen hebben we niets gezien. Hier zou ik gerust mijn tentje kunnen opzetten en op zoek gaan naar die roedel wolven, al leven deze in een enorm groot territorium, de kans blijft klein, maar ik zou mijn kans durven wagen.. Jan, mijne stapmaat heeft ooit het geluk gehad ne wolf te zien... daar ben ik echt jaloers op.
Even verder weer enorm zompige grond en kapot gereden zandwegen. Mijne Amerikaanse maat heeft lage stappers en kwam nog moeizamer vooruit dan ik. Seffens een napke en een kort toerke door het dorp. Vanavond de pelgrimsmenu, en vroeg in bed met den Brusselmans.
Een zalig daggeske. 17 graden en een zacht briezeke. In de ochtend mist, des te later het werd hoe meer zon.
Dat in tegenstelling tot het Cruz de Ferro, 200 km voor Compostela, op de camino Frances, volledig ondergesneeuwd. De wereld wordt zot.
Het gezelschap waar ik 's avonds mee ben, lag bij mijn vertrek nog in bed. Ik denk niet dat ik hen, vandaag althans, nog zie. Misschien Mauritio, hij zal er alles aan doen om samen te blijven, het zal van zijn knie afhangen, ik hoop ...
Zo'n mooie stapdag mag je niet verprutsen, ik ben doorgestapt, 2 albergues verder dan gepland, ik zit in het hol van Pluto. 36 km op de teller, geen wind/regen en goei benen.
Achter een kroeg staan 6 beddekes. In de kroeg kan ik eten, samen met de Amerikaan waar ik de ganse dag mee op stap was. Gisterenavond was hij wat grumpie. Ik negeerde het. Vandaag betaalde hij mijn middagmaal, "...ik heb iets goed te maken, sorry voor gisterenavond, ik was te moe". Zand erover.
Hier in de kroeg zitten 15 oude mannen te kaarten, soms met de nodige ambras, chic om af te zien. Op tv (die staat overal altijd aan) is ne Spaans/Mexicaanse cowboyfilm bezig. Zulke taferelen zijn moeilijk te beschrijven, je moet het gewoon zien.
De handwas is al gedaan, die krijg ik wel droog.
Op zo 'n dagen is het leven wel draaglijk.
TABARA 04-04-18, 17:30 - Ronny Van Steen:
07.25 u vertrokken in lichte regen, eventjes zon maar al snel terug regen. Het was een spelletje,... regen en droge momenten, ze wisselden elkaar constant in hoog tempo af, maar er was geen winnaar of verliezer, om en om keerden de kansen.
De wind staat nog steeds in dezelfde richting te blazen, enkel wij veranderden van koers richting WWN. We hebben hem nu pal op kop. De poncho moet dus dicht tot bovenaan voor slagregen, of opspattend water van auto's en vrachtwagens als je op wegen wandelt. Het was zweten geblazen. De luchtvochtigheid is ook erg hoog. Mauritio kwam dan weer bevroren aan.
De wandeling was niets bijzonders. vlak over de brug moest je links over rotsen, na 40 m hield ik het voor bekeken. Te glad en gevaarlijk. Dat stuk ben ik over de weg gegaan. Een eerste en enige rustplaats gevonden na 19 km. Een bar met ne goeie koffie.
Om 13.30u in het dorpje aangekomen, net op tijd voor inkopen, om 14u is het siësta tot 17.30u. De winkelierster had geen brood meer, maar een aardige man in de winkel gaf een stuk van zijn brood. Later bleek het de pastoor te zijn. Een christelijk gebaar, de hongerigen voeden. Voor de wijn heb ik zelf gezorgd.
Steeds terugkerend is het feit dat er weinig dorpen of droge rustplaatsen zijn. Door de regen en strakke wind kan je niet zomaar ergens aan de kant gaan zitten. Er komen volgens Jan nu mooie stukken aan, maar ze zijn soms lang. Ik hoop dat er af en toe schuil- of rustgelegenheid is.
GRANJA DE MORERUELA 03-04-18, 17:09 - Ronny Van Steen:
Kermis in d' hel! Zo omschrijf ik de dag. 6.45u de wekker, rustig ontbijt en om 8.10u de pist in. Donkere dreigende wolken in het westen, de zon laag in het oosten, de hel kwam er met zekerheid aan, maar eerst genieten van deze kleurenpracht.
Machtige foto's genomen, maar als je er middenin staat, da's nog andere koek. Sterke wind die met het uur in kracht toenam, en ieder obstakel gebruikte om zijn kracht te etaleren door gehuil en gefluit. Een echt spectakel gratis voor iedereen die buiten was en het wou zien en horen.
Mijn poncho en regenbroek na een half uurtje stappen bij de eerste druppels aangedaan in de beschutting van een schuur, net op tijd... Volle bak regen, wind en watersneeuw. Mijne kop zit goed, verklaar me gerust zot, maar ik heb in die regen een uur gezongen uit volle borst. God mag weten waarom.
Later op de dag bekroop me voor het eerst een sterk gevoel van; "ik ga het halen!".
Nog een goei 2 weken! Vandaar waarschijnlijk de gekke euforie.
Het tweede deel van de dag werden mijn benen zwaarder en werd het moeilijker, ondanks meer zon, maar er waren zeer sterke windstoten. Dubbele pijlen, gps gevolgd, een snelweg in de weg (stond niet op mijn kaart), enkele kms om, maar ik ben er, in Granja. Ne heel simpele herberg, mijn waske gedaan. Ik hoop dat hij droog is tegen morgen want het is heel zot weer, regen, zon en wind wisselen elkaar in een rotvaart af, om en om. Mijn was hangt dus binnen.
Er is hier een heel klein winkeltje voor wat brood en een banaan. We hebben geen keuken, vanavond de pelgrimsmenu in de enige bar van Granja.
MONTAMARTA 02-04-18, 15:07 - Ronny Van Steen:
Net geen 20 km, een rustig daggeske. Ideaal wandelweer. Rond 11u stak de wind weer even de kop op maar even later scheen de zon. Daar viel goed mee te leven. Weinig gele pijlen onderweg, lang leve de gps.
In het dorpje aangekomen was de albergue municipal wèl goed aangegeven, minstens 2 pijlen aan iedere afslag. Slapen voor 5€, niet slecht, maar je kan dan geen luxe verwachten. Zo mooi de albergue bewegwijzerd was, zo gesloten was hij ook. Terugkeren op de stappen dan maar. Tweede albergue 15€. Den duvel in mij kwam even boven. Om 12.15u was ik al ter plekke. Veel te vroeg, maar het was dit, of 16 km doorlopen. Mauritio verwittigd per SMS, waar ik slapen heb gevonden en verteld over de gesloten albergue. Dat spaart hem 20 min wandelenplezier. Een Frans brood gekocht, saucisse en kaas had ik bij, gegeten, gedoucht. Batterijen opladen, bottinnen buiten verluchten en drogen, en gezien de lengte van de tocht geen was vandaag. Die kleren kunnen morgen nog eens dienen. Foto's selecteren en overpompen naar de gsm, blog schrijven in een caféke met ne koffie en we zijn al enkele uren verder. Seffens misschien een napke doen of wat in mijn boek lezen. Herman Brusselmans. Het einde van de mensen in 1967. Nen boek over Toon de Trekzak, Vette Fons en wijven met dikke tette... Misschien ga ik nog een gebraden kip kopen voor deze avond. De Via de la Platta zit er bijna op, morgen draaien we stillaan af op de Via de Sanabrès, achter Portugal door. Pal richting ...., jawel, St Jacques...here I come, en met grote zwier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten