Link naar alle albums

Deze link leidt naar alle foto-albums : Collectie van alle albums.
Hier kan je makkelijker foto's downloaden indien je dat wenst. Een gans album in ZIP-file formaat of individueel bij het klikken op een foto uit het één of ander album.

16/04/18 Ponte Ulla - Santiago de Compostela

Galicia / A Coruña 
Ponte Ulla - Santiago de Compostela

SANTIAGO DE COMPOSTELA (4) 18-04-18, 21:36 - Ronny Van Steen: 

Eigenlijk wou ik niets meer schrijven.

Het was een dag die niet veel meer voorstelde dan wachten op morgen. Ik was gans de dag alleen, geen bekenden meer tegen gekomen. Hier is dan mijn laatste verhaal...

Gans de dag rondgedwaald net als gisteren, ik wil naar huis... liever vandaag dan morgen. Vanmiddag een ration pulpo gegeten, een must in Galicië.

Vanavond een laatste, wel heel leuk restaurantje aangedaan en een soort kleine viskroketjes gegeten, 12 of 14 stuks. 2 halve liters cervessa, het is tenslotte bonte avond. Ik werd zonder vragen overladen door 2 schotels (8 stuks) tortilla, een potje met een slaatje van aardappel, erwten en mayonaise, lekker spul, 4 broodjes met 2 soorten ham, en een potje olijven. Ik heb me laten gaan. Mijn honger is nog steeds niet gestild. De rekening ging waarschijnlijk wel oplopen, maar ik gunde het mezelf, ik ben tenslotte rijk getrouwd. "La quenta por favor", 11.80€, niet te geloven. Terug naar mijn hotelleke. Het zonneke scheen nog altijd en gaf nog steeds warmte. "DE" vraag van deze camino, geef ons zon! Eindelijk was het echt warm vandaag. Echt een zalig afscheid. Om half acht was er nog een pelgrimsmis die nu ongeveer op zijn einde liep,... ik werd nog even de kathedraal binnen gezogen. Die non met haar heldere stem liet zich weer gaan. Die kan echt zingen...

Ik geloofde mijn ogen niet, 30 seconden binnen en die mannen met een speciaal gewaad van de botafumero kwamen naar voren. De touwen werden los gemaakt, het grote wierookvat zakte naar beneden en... de fik erin. Ik stond nog bovenaan de trappen, in het verlengde van waar de botafumero heen en weer gaat zwieren, een toplocatie. Niemand voor me en kon filmen licht naar beneden, 3 minuten lang. Wat een afscheid. Ik heb niet veel nodig, het ging weer diep, diep, heel heel diep...

Thuis kan ik hopelijk het filmke doorsturen. (Hier onmogelijk) Dat hebben jullie nog te goed.

Bedankt voor het volgen en de leuke berichtjes en attenties.

En dan nu, de boeken toe. Misschien tot de volgende.

Ronny XXX

Info over de Botafumeiro : https://nl.wikipedia.org/wiki/Botafumeiro

SANTIAGO DE COMPOSTELA (3) 17-04-18, 20:08 - Ronny Van Steen: 

In bed gebleven tot bijna 8u. Heel de dag rond geslenterd. Niets doen.

Naar de mis geweest, maar geen botafumero. Geen erg, die heb ik vorig jaar al gezien. Een slaatje gaan eten en een biertje gedronken.

Op het plein de aankomst van dagverse pelgrims gaan bekijken. Altijd mooi om zien. Langs alle souvenierwinkeltjes gekuierd, enkel een kaart van dezelfde makelij als vorig jaar de camino Frances kon me bekoren, die heb ik dan ook gekocht.

Terug een slaapke gedaan. Mijn spieren zijn nog niet hersteld, een zalige stijfheidspijn, ik voel dat ik leef. Met David gaan eten, tapas, dit keer heb ik getrakteerd. Zijn laatste avond, morgen vroeg vliegt hij naar Madrid, vandaar terug naar de US. Mijne beste maat op de camino. Het afscheid hield hij héél kort. Plots stond hij op, keek me nog eens diep aan, waterbollen in zijn ogen, dikke knuffel... en direct weg... intens. Twee jonge pelgrimmekes keken ons aan, een lichte lach naar ons, zij verstaan...

't Was weer een hoogdag...

SANTIAGO DE COMPOSTELA (2) 16-04-18, 21:35 - Ronny Van Steen: 

Pas om kwart voor acht uit bed, dat was lang geleden. Mijn chieke privé kamer. Een uur later was ik weg. Het bleef op het nippertje droog.

De beloofde kaarsjes, al zijn ze niet allen van mij. 

Gans alleen, op de hele trip geen pelgrim tegengekomen. Zonder stop traag gestapt, de gebeurtenissen van mijn camino sijpelde allemaal goed binnen. De gedachten waren vrij. Een laatste keer van de natuur in Galicië genieten ... met volle teugen. Grote delen van de camino passeerden de revue, het weer op kop. Maar vooral de ontmoetingen, de gesprekken, andere kijk op situaties, de wereld,... andere culturen met andere waarden.

41 dagen buiten geleefd. Emoties laaiden op, en verdwenen weer. Het was ne goeie dag. De intenties van velen ... de simpelste wensen, niets buitensporigs. Bidden met mijn voeten, heel intens. Moge jullie wensen uitkomen, niets is te veel gevraagd. Enkele kaarsen aangestoken zoals beloofd. Een krop in de keel en brandende ogen, longen die nijpen, haar komt overeind. Het gaat diep. Ziels gelukkig. Samen eten en lachen. Afscheid. Herinneringen aan pelgrims van vorig jaar, bij het passeren van plaatsen waar we samen waren. Ik zie hen nooit meer maar denk nog heel dikwijls aan hen. Ze zitten diep in mijn hart, heel makkelijk weer boven te halen. En het gebeurt nu weer, loslaten... Warrige gevoelens, warrig neerschrijven. Mijn hoofd giert.

Morgen de pelgrimsmis. Weer bezinnen, denken, hopen en bidden...

Een camino is niet uit te leggen. Maar het voelt zo goed aan, een camino is altijd eerlijk... een aanrader, maar soms confronterend.

Ik heb nog zo veel te vertellen... Ik weet nu al dat ik terug wil vertrekken, of ben ik te gulzig?

Morgen ga ik met die heilige mannen is een goe klapke doen, ze moeten efkes goed naar mij luisteren,... ik heb wat werk voor hen. Jullie eenvoudige intenties... ik doe mijn best.

16-04-18, 13:47 - Filip / Goe gedaan!!! Proficiat filip

16-04-18, 13:48 - Joris Smet / Chapeau maat!

16-04-18, 14:31 - Jan Van Dongen /  Congratz Steen ! Als je goesting hebt om in Aug mee de Portugués te stappen ... 't Is natuurlijk maar een vraag zoals een ander. Geniet van het moment maat !

SANTIAGO DE COMPOSTELA (1) 16-04-18, 14:35 Ronny Van Steen:
Ik heb er al aan gedacht. Maar ik denk niet dat ik centen krijg 😥

16-04-18, 14:35 - Kwalucia B&B / Sterke benen maat! A&A

16-04-18, 14:45 - Rita Fredericks / Proficiat Ronny!

16-04-18, 14:52 - Lieve / Fantastisch weeral geniet daar nog even van je prestatie 👍👍👍👍👍😋

16-04-18, 15:01 - Nancy / Proficiat weeral een prachtige prestatie erbij !!! 😋

16-04-18, 15:20 - Hugo Van Britsom / Hey Ronny, Ondanks de barre omstandigheden doorgezet, mijn hoed af.
Gefeliciteerd.
Hugo

16-04-18, 15:33 - Eddy / Wat een prestatie
Proficiat 👍👍👍👍👍👐👌 goed gedaan.

16-04-18, 17:12 - Maddy / Proficiat Ronny 👍

16-04-18, 21:39 - Rita Fredericks / Ronny bedankt het heeft mij gel geraakt en ik ben blij uw camino te hebben mogen meevolgen chapeau maat. 

2 opmerkingen:

1. 
   Unknown17 april 2018 om 00:54

   Knap Ronny...chapeau !!
   
   Gaston Janzegers 

   Beantwoorden (via opmerkingsknop onderaan post)
2. 
   Michel Van Daele17 april 2018 om 09:38

   man man, wat zijn we weer fier op u. Dit nemen ze u niet meer af. Met mijn mond open zal ik weer naar uw verhalen luisteren binnenkort, vol eerbied en bewondering. Chapeau maatje. x

   Beantwoorden (via opmerkingsknop onderaan post)

-

09/04 - 15/04/18 Lubian - Ponte Ulla

Galicia / Ourense
Lubian - A Gudina - Laza - Xunqueira de Ambia - Ourense - Cea. 
Galicia / A Coruña
Laxe - Ponte Ulla

PONTE ULLA (2) 15-04-18, 20:36 - Ronny Van Steen: 

Net gegeten. David heeft me getrakteerd. Met veel plezier, dat kon ik zien aan zijn gezicht en mimiek. Ik heb het met even veel plezier opgegeten... met heel veel smaak. Iets wat ik heel goed kan. Hij merkte het op en zei er iets over en dat plezierde me. Bacalau met schijfjes aardappel in olijfolie, tomaat en rauwe ui. Een pintje en een glaske rioja. De apreciatie is voelbaar wederzijds. Misschien is het afscheid nemen al begonnen. Melig! Maar zo voelt het. Ik zou liegen als ik het anders verwoord.

David slaapt meestal in hotellekes en heeft geen slaapzak bij. Gisteren sliep hij al toen ik de slaapzaal binnen kwam, te laat om hem mijn liner te presenteren. Er waren geen dekens. 2 pelgrims en ikzelf dekten hem in zijn slaap onder met onze donsjassen. Vanmorgen vertelde hij me dat hij er van aangedaan was... "3 landen dekten me onder,... straf hé ?",... met ne grote smile tot achter zijn oren...

Onverwacht verscheen in ditzelfde hotelleke Anita. Ik was blij verrast. Haar voet was beter en ze heeft zichzelf wat overtroffen. Ik zie haar zeker weer in Compostela. Speciaal toch? Zo'n camino?

PONTE ULLA (1) 15-04-18, 16:17 - Ronny Van Steen: 

500 m gestapt en we zaten al in 't sop. 15 min gestapt, poncho aan, regen. Maar het kan me niet meer deren. Ik ruik mijne stal. Gestopt na 29 km in Ponte Ulla Superbenen. Ik kon ineens doorgaan tot Compostela als het moest. Tegen mijn maten gezegd dat ik morgen alleen verder wil. Nog 20 km. Geen afleiding, mijn camino terug overschouwen in zovere dat dat al mogelijk is. Het zal weer spoken in mijne kop... Afspraak morgenavond aan de fontein in front van de kathedraal om samen te gaan eten. Iedereen was akkoord. De voorbije dagen was het dikwijls...gààn ... nu komen de gedachten op het voorfront met bijbehorende emoties. En het is goed zoals het is.

Ik slaap in een chique betaalbaar hotelleke. Eigen kamer, eigen badkamer en toilet. Ik heb zelfs ne sleutel van mijn deur,... en ne echte handdoek, geen decathlon gedoe. Hoe fancy is da wel ni. Gisteren in de herberg was er op de slaapkamer een bewegingsdetector die het licht aanstak, van die grote lampenkappen, als iemand zijn ogen opende of sloot. Verschrikkelijk.Wat een verschil met mijn kamer vandaag. (Ik ben om 10.30u de bewegingsdetector gaan afplakken met tape. Er werd luid geapplaudiseerd)

Onderweg lang met Armin de psycholoog gepraat. Ik heb Armin een gratis doorlichting gevraagd van mijn persoonlijkheid. Hij bespeurde geen hyperactiviteit, narcisme, en zag geen buitensporige andere kenmerken van andere stoornissen. Ook al wordt dat in familie- of vriendenkring wel al eens betwijfeld. Het was natuurlijk wel gratis...😉 we kunnen er thuis verder over klappen...

Salu, ik ga genieten

LAXE 14-04-18, 20:50 - Ronny Van Steen: 

Matig zware dag, 33km, redelijk goei benen, in alle geval een pak beter dan gisteren. En voor alle valle veur, DROOG! En dat was héél lang geleden. Nu regent het wel, maar we zitten binnen. Alhoewel, ik schat dat dit de 10de herberg is waar het binnenregent. Morgen kan het zijn dat we de 33 km inkorten naar 29 km. Daar blijkt ne goeie herberg te zijn. 15€ maar prijs kwaliteit top. En dan rest ons maandag nog een 20 km te stappen. Iedereen liep zich vandaag vrij snel in het zweet, er verdampt hier niets door de extreme luchtvochtigheid. Maar als je durft te stoppen, zelfs in een café voor een tas koffie met nen tortilla, bevriezen doe je gegarandeerd en je vertrekt terug met sjaals, handschoenen, windstoppers en een trui.

In de tocht zaten mooie stukken. Het was eens je terug opgewarmd was genieten.

Tijdens de stops zie je meer en meer pelgrims, en de heroïsche verhalen worden bevestigd. Er wordt nu veelom gelachen met de miserie van toen. Iedereen miste dezelfde stapsteen en de foto's die werden genomen zijn dikwijls bijna identiek. Dezelfde weggespoelde stapsteen, dezelfde besneeuwde berg, de schoenen uit en door het ijskoude water. Maar zoals Hugo al zei, het gevoel erbij tempert en het lijkt nu al minder erg dan het toen was. Tot zover, het einde nadert en ik ga goed slapen,... lieveke heeft net gebeld.

CEA 13-04-18, 17:34 - Ronny Van Steen: 

Slecht geslapen en slechte benen. Een uitgelezen dag om dit te voor te hebben, het was een korte tocht. Armin wandelt door naar een monasterie. We zien hem morgen weer na onze volgende trip. David slaapt mee in onze albergue. Er is nog een Zwitserse dame binnengewandeld, Anita. Ita is het verkleinwoord en daar ze richting mijn lengte heeft noemt iedereen haar Ana. Ze is al van 17 februari onderweg. Heeft dikwijls alleen in albergues geslapen en wist te vertellen dat ze al veel regen had gehad. We kunnen er van meespreken, net als vandaag, het laatste uur de poncho weer aan. Het was wel vrij aangenaam van temperatuur en weinig wind. Ook het wandelpad weer moeten verlaten, onbegaanbaar door het water, en via geklauter weer de baan op geraakt. Sinds gisteren, we daalden af naar 200m staan er kleine blaadjes aan de bomen. Eindelijk, het voelt gans anders aan. We moeten wel weer klimmen richting 850m dacht ik. We zien wel.

Daarnet ben ik in een winkeltje wat inkopen gaan doen. Vanavond wordt het pasta, groentenmacedoine en kippenvleugels in tomatensaus. Ik lig nu al anderhalf uur in bed. Het was nodig, vooral mijn spieren laten me wat in de steek. Maar morgen een nieuwe frisse dag. We zijn vandaag de laatste 100 km ingedoken. En dat voelt goed.

OURENSE (2) 12-04-18, 20:51 - Ronny Van Steen: 

De kathedraal was open. Snel mijn stempelboekje gaan halen, en jawel, om half zeven de mis. Er werd ne hele paternoster gelezen, gevolgd, en ik wik en weeg wat ik schat, de namen van 180 heiligen werden aanroepen gevolgd door "bid voor ons". Na enkele minuten verloren de biddende stervelingen de synchronisatie met de voorbidder en werd het één geprevel, drukkend en mooi tegelijk. Rond de zevenen zat het erop. Ik wou rechtstaan maar een vrouw beval me met ne "tsssst", zitten. De mis ging beginnen. Ik dacht dat iedereen naar huis ging. Even later ging ze achter het altaar van de prachtige kapel iets doen en ben ik met een ei in mijn broek gaan lopen. Hoe streng kan een stokoude vrouw "tssst" zeggen. Eindelijk een pizzeria gevonden, daar had ik al lang zin in, weten jullie nog? En een waterdicht frakske gekocht. Een gat in mijn budget. Maar telkens die stinkende poncho meezeulen, ik was het zat. De verkoper moest hem niet inpakken...het regende. Flashie groengeel. Nog wat fotokes van de kathedraal en de prachtige kapel. t' Was ne mooie avond.

OURENSE (1)  12-04-18, 15:48 - Ronny Van Steen: 

23km, goed op tijd vertrokken. Bijna freewheelen. Twee koffiestops. 250 m gestapt en Armin maakte al rechtsomkeer, te veel water. Hij startte al direct over de baan. Hij wou persé met droge voeten aankomen. David zijn schoenen waren nog niet gans droog en bleef bij mij. Veel asfalt, 90% van de tijd malse regen, en de aanloop naar Ourense is industrie. Weinig fotos en weinig over de tocht te vertellen. Wel heel veel gepraat, het was aangenaam. Gedoucht en mijne was gedaan in een wasmachien, de droogkast is kapot. De poncho aan, het regent, en een snackbar durum en kebab binnen. Ik heb nu net nen durum gegeten met een colake. Geen alcohol bij die mannen.

Koken kan niet in de albergue, er is wel een keuken, maar geen potten of pannen. Hier kom je dat geregeld tegen. Heel apart zal ik het noemen.

Seffens ga ik trachten wat rond te dwalen in de stad, het hangt van de regen af. WiFi zoeken in een café en we hebben een excuus om een Esterella te drinken, een goed Spaans bierke. Dat is het tot dusver, misschien tot straks als er nog iets spectaculairs gebeurt.

XUNQUEIRA DE AMBIA 11-04-18, 18:21 - Ronny Van Steen:

Afspraak vanmorgen aan de brandweerkazerne. Iedereen goed op tijd. Vandaag zat het venijn in het begin, dachten we, ne klim van 2 uur redelijk zwaar maar toch goed te doen. We waren alle drie erg stil, energie sparen... Na 12 km een eerste pauze in ne wel erg speciale herberg. Deze hangt namelijk vol met schelpen, indrukwekkend. Ze ademen pelgrimeren. Jan en Hugo hun schelpen hangen er ook ergens. Mijn schelp zal die van hen vervoegen. Koffieke en tortilla, en we konden er weer tegen. Terug een goed stuk gewandeld en een tweede stop, Armin en David wilden vrij snel weg, maar ik verkoos nog een poseke aan het vuur te zitten, 'k wou nog eens alleen lopen.

Ik zag hen later op een kaarsrechte baan gans in de verte stappen. Uitzonderlijk traag. Ik haalde hen in tot op 200m en zag het probleem... wateroverlast, niet door te geraken. Ze riepen me wat goede raad toe, ik kon hen goed verstaan maar zij mij niet, de windrichting... David en Armin waren reeds voorbij het water, waren er voorzichtig aan begonnen, maar uiteindelijk er gewoon doorgestapt, tegen het zwemmen aan. Dat is ne ferme tik met ne zware hamer dat werd uitgedeeld. Mijn gps geraadpleegd en ik verkoos rechtsomkeer te maken, en enkele km om te lopen. Alleen kon ik hen niet duidelijk maken wat mijn plan was.

Denk nu niet dat ik overdrijf, maar ook daar wateroverlast, dan maar via het veld, geklauter, drijfzand, over en onder bomen, struiken met doornen, noem het maar... ik heb het allemaal gehad. Uiteindelijk 36 km gestapt, maar wel droge voeten. Om half vijf ben ik gearriveerd, in de laatste 5 km hebben ze de sluizen nog eens open getrokken. Ik weet niet waarom, maar het zit echt niet mee. De komende dagen worden het tochten van 22.4 22.5 33,8 33.6 en 16.3 km.

Nu dus 2 dagen betrekkelijke rust. Morgen nog eens ne grote was doen en een gat in mijne binnenslaapzak naaien, daar moet genoeg tijd voor zijn.

Onderweg in Vilar de Barrio 11-04-18, 10:44 - Ronny Van Steen:

Zo bekijk ik het nu al. Maar geloof me, het is echt wel zwaar. Meestal houdt genieten wel de bovenhand.

Opmerking 10-04-18, 23:06 - Hugo Van Britsom: 

Hey Ronny,
Fantastische foto's, misschien wel hard om mee te maken. Maar geloof me, hier zal je binnen enkele dagen bijzonder blij om zijn. Dit is iets uitzonderlijk om mee te maken, ik had er graag bij geweest. Eerst afzien en dan kermis, oud gezegde maar up-to-date. U maakt geschiedenis!
Grt
Hugo Peregrinus

LAZA 10-04-18, 19:25 - Ronny Van Steen: 

Vertrokken in volle ornaat, poncho, regenbroek, handschoenen. Het had de ganse nacht stevig geregend en/of gesneeuwd. Ik dacht dat alles er nu uitgevallen was. De bergen waren weer wonderschoon. Soms echt wel dreigend met zwarte wolken. Het duurde niet lang of het begon weer te sneeuwen. Het pad liep grotendeels over de baan, de andere stukken waren weer heel zompig. Mijn stapmaten dragen lage schoenen, zonder goretex. Natte bevroren voeten tot gevolg. 35 km op de teller, wel ne goeie stop kunnen pakken na 21 km. En dat scheelt ne slok op een borrel als je de druk even van de benen kan halen. Morgen worden het 32km met 2 klimmekes. Lichtjes zwaarder dan vandaag. Maar dan zit het ergste erop. Het zou ook droog blijven. Overmorgen wel terug regen.

David had onderweg zijne gsm boven gehaald, wals en tango muziekskes. Ne aparte maar zeer guitige kerel.

Het stuk dat ik wat achter hen liep doet het hoofd zijn ding,... de gedachten krijgen de vrije loop en de gevoelens worden versterkt. Moe, adrenaline, het einde komt dichter bij, de balans wordt stilaan opgemaakt

Alles lag zo kort bij elkaar, in snel tempo op enkele minuten,... zon en sneeuw, aanvaarden of verzet, lachen of wenen, pijn en genieten, zweten bergop en koude bergaf, hagel en wind, mist of prachtig zicht... Nu ik het schrijf lijkt het er wat over, maar ik herinner het me zo haarscherp. Het is gewoon wat het is.

Ik ga nu eten samen met Armin, soep, een blikske koeiemaag met brood en het gebruikelijk fleske wijn. Ik kruip er weer heel vroeg in.

A GUDINA 09/04/18 Ronny Van Steen:

09-04-18, 21:12 - Ronny Van Steen: Toch nog efkes. Ik ben Mr Bigfood, waarvan 2 weken geleden al sprake was tegen gekomen. Hij slaapt in onze albergue. Nen aardige Spanjaard van ne meter zeventig. Handen, koolschuppen. Voeten om te waterskieën zonder plank. En zijn stem,... een zuivere basstem, alsof de klank eerst naar zijn voeten gaat om daar nog te verzwaren en dan pas naar buiten komt. Maar eerst en vooral, ne hele fijne mens. Slaapwel.

Zoals voorspeld sneeuw. Een zware harde dag die ik nooit zal vergeten. Een bijzonder mooie dag met mooie winterse taferelen. Geen rustplaats uit de wind, afdak of café, in één trok de 25 km afgemaald, meer dan 6u gestapt. Uitgehongerd aangekomen. Mijn lichaam verbrand enorm veel energie door de koude en het stappen met rugzak in het gebergte. Het was echt zwaar, onder de sneeuw kon je de keien niet zien, dus telkens goed je stokken plaatsen en voorzichtig aan. Of steeds over het water springen, onder/over boomstammen kruipen. Gisteren 5.3 km per uur, vandaag de eerste twee uur 3.5 km/u. Er was altijd water op het pad of sneeuw. We stapten met 3, Armin, den Duits, David en ik. Geen overbodige luxe, alleen stappen is het onder deze omstandigheden zelfs onverantwoord. De sfeer zat er weer goed in. Weerom gezongen, en vooral David heeft erg droge humor. We zijn al een tijdje onderweg, en steevast bij het naderen van een dorp roept hij om alle vrouwen voor ons te verbergen. "Keep your woman and all the virgins inside", men weze gewaarschuwd. De laatste twee uur stappen werd de energie meer gespaard en wandelden we meer op onszelf. Ik was echt blij dat ik er was. Nen hamburger en 2 pinten besteld. Naar de albergue municipal (deze zat toen Jan er was vol beestjes, maar hebben ze gedesinfecteerd) nen douche, de was, en nu lig ik op bed te recuperen. Broodnodig, morgen 34km. Seffens inkopen doen, nog iets kokkerellen,... het zal straks niet laat worden.

02/04 - 08/04/18 Zamora - Lubian

Castilla y Leon / Zamora
Zamora - Montamarta - Granja de Moreruela - Tàbara - Olleros de Terra - Valdemerilla - Puebla de Sanabria - Lubian. 

Created with flickr slideshow.

LUBIAN 08-04-18, 18:00 - Ronny Van Steen:

Lubian, bijna alle pelgrims zijn over de baan gewandeld. Sommige stukken waren afgesloten en moest je langs de baan. Dikwijls geen bewegwijzering. Vallende mist, 80% regen. Wel 2 maal gelegenheid voor ne koffiestop. En dat het smaakte. Voor morgen is er sneeuw voorspeld, de 2 dagen erop regen.

Gisterenavond viel er nen Duitser binnen. Ik was net aan het koken. Ne psycholoog, de 3de waarmee ik samenstap, de 2 van vorig jaar meegerekend. Zou dat iets te betekenen hebben? Wil iemand mij iets zeggen?

Hij was net binnen en ik bood hem aan mee te eten. Ik had spaghetti, ne pot boullonaisesaus, gehakt en kaas, olijfolie en een fleske Rioja. Hij had nog nen halve ajuin en 2 yoghurtjes. Net aan het eten en er viel nog een uitgehongerde fietsend pelgrim uit Honduras binnen. Haar ogen constant op ons eten gericht. We boden haar ook aan mee te eten. Ze aanvaarde met graagte en liep direct na het eten nog snel even naar de winkel voor een tweede fleske Rioja. Fantastische avond gehad.

Samen met David, den Amerikaan gestapt en "Den Deuts". Onderweg samen gezongen, eigenlijk werd het nog een fijne dag.

Alle pelgrims die we spraken willen finishen, maar we zijn het er met zijn allen over eens, het mag gedaan zijn, het is genoeg geweest. Zeker met het strontweer in het verschiet...

Ik heb beslist de afstanden op te drijven. Vanaf nu een gemiddelde van 30km per dag. Ik hoop dat het lukt. De eerste 3 dagen zullen zwaar zijn. Vermoedelijke aankomstdatum in Compostela maandag 16 april. 1 of 2 dagen in Santiago en op donderdag de terugvlucht. Er wordt meer en meer over thuis gedroomd en gefantaseerd wat we eerst gaan doen als we thuis zijn. Wat gaan we eten. Dat leidt dikwijls tot hilarische toestanden. Belachelijke scenario's,... ik durf ze niet te vertellen.

PUEBLA DE SANABRIA 07-04-18, 15:56 - Ronny Van Steen: 

27 km. Wat motregen, vallende mist en geregeld droog. Vanaf 15.00u soms een streepje zon. De komende dagen, weerom regen, luchtvochtigheid 95%. Het gaat terug vriezen  😣.

Ik heb gisteren geen pelgrimsmaaltijd genuttigd maar heb me een doos bonen met wat vlees gekocht, ik had nog wat brood. Er stond een microgolfoven in de herberg en heb de bonen in 2 keer opgewarmd in een glas, een fleske wijn erbij. In de albergue was ik alleen. Om 20.00u lag ik al in bed met den Herman. Goe boekske. Mijn avond kon niet meer stuk. 11 uur in bed gelegen.

Ik ben er nog even terug uit geweest voor een zalfke te smeren. Beginnende tendenitis, maar ik grijp snel in, de benen met koud water koelen na elke douche, alles onder controle.

Vandaag hebben we het ons, den Amerikaan en ik, gemakkelijk gemaakt, voor het asfalt gekozen. Korter, maar vooral noodzakelijk,... wateroverlast. Vannacht had het weer stevig geregend. Ik durf nu te stellen dat het een harde camino is. Veel zwaarder dan mijn langere tocht vorig jaar. De komende 3 dagen weer de bergen in. De laatste 3 stapdagen ging het geleidelijk op van 750 naar 950m hoogte.

Ik dacht dat ik al op het dak van deze tocht had gestaan, maar dat komt er nu pas aan.1350m. Drie dagen klimmen en dalen. We zitten vlak aan de voet van de besneeuwde bergketen.

Mijne was door de hospitalero laten doen (privé herberg). Voor je vraag is beeindigd zegt hij al hoeveel het kost, de geldwolf. Naar deze wolf was ik niet op zoek.

Het was nog niet echt nodig alles eens grondig te wassen, maar ik vrees voor de komende dagen dat er geen mogelijkheid is tot drogen. Ik zit nu in een café, tv staat aan en het zijn weerberichten, voor te bleiten ...

25km gelopen .... een gok VALDEMERILLA 


06-04-18, 16:00 - Ronny Van Steen: 

Tweede dag op rij werd het een schoon daggeske. Friskes gestart, de wind trok ieder uur wat aan, maar het werd heel aangenaam. 25 km gestapt. 13.20u aangekomen. Comichkes, eten, douchke en de was. Samen met David, den Amerikaan gestapt, hij slaapt in een hotel, ik in de albergue, 'k ben er voorlopig alleen. Houden zo. Onderweg waren er weerom geen pelgrims te bespeuren behalve hier in het dorpke, ze waren met zijn vieren en droegen kleine rugzakskes. Nieuwe gezichten. 120m achter mijn albergue is er nog een albergue, daar kwamen ze net rugzakken en valiezen afzetten. Mauritio zit een 15 km achter me. Jammer.

Onderweg ne Zuidafricaner ontmoet die een vervallen pand heeft omgebouwd tot een sfeervolle albergue met buitenkeuken en eetplaats. Mooi gedaan maar het moet dan wel zomeren wil je hiervan kunnen genieten. "Een gemiddelde van 4 pelgrims per dag passeren hier" wist hij ons te vertellen als ook dat de komende km 's er veel wild zit. Herten, vossen en 10 km verderop wordt met regelmaat een roedel wolven gespot. De wolf, mijne favoriet. Om deze te zien moet je echt geluk hebben. Buiten wat hertensporen hebben we niets gezien. Hier zou ik gerust mijn tentje kunnen opzetten en op zoek gaan naar die roedel wolven, al leven deze in een enorm groot territorium, de kans blijft klein, maar ik zou mijn kans durven wagen.. Jan, mijne stapmaat heeft ooit het geluk gehad ne wolf te zien... daar ben ik echt jaloers op.

Even verder weer enorm zompige grond en kapot gereden zandwegen. Mijne Amerikaanse maat heeft lage stappers en kwam nog moeizamer vooruit dan ik. Seffens een napke en een kort toerke door het dorp. Vanavond de pelgrimsmenu, en vroeg in bed met den Brusselmans.

OLLEROS DE TERRA 05-04-18, 17:32 - Ronny Van Steen: 

Een zalig daggeske. 17 graden en een zacht briezeke. In de ochtend mist, des te later het werd hoe meer zon.

Dat in tegenstelling tot het Cruz de Ferro, 200 km voor Compostela, op de camino Frances, volledig ondergesneeuwd. De wereld wordt zot.

Het gezelschap waar ik 's avonds mee ben, lag bij mijn vertrek nog in bed. Ik denk niet dat ik hen, vandaag althans, nog zie. Misschien Mauritio, hij zal er alles aan doen om samen te blijven, het zal van zijn knie afhangen, ik hoop ...

Zo'n mooie stapdag mag je niet verprutsen, ik ben doorgestapt, 2 albergues verder dan gepland, ik zit in het hol van Pluto. 36 km op de teller, geen wind/regen en goei benen.

Achter een kroeg staan 6 beddekes. In de kroeg kan ik eten, samen met de Amerikaan waar ik de ganse dag mee op stap was. Gisterenavond was hij wat grumpie. Ik negeerde het. Vandaag betaalde hij mijn middagmaal, "...ik heb iets goed te maken, sorry voor gisterenavond, ik was te moe". Zand erover.

Hier in de kroeg zitten 15 oude mannen te kaarten, soms met de nodige ambras, chic om af te zien. Op tv (die staat overal altijd aan) is ne Spaans/Mexicaanse cowboyfilm bezig. Zulke taferelen zijn moeilijk te beschrijven, je moet het gewoon zien.

De handwas is al gedaan, die krijg ik wel droog.

Op zo 'n dagen is het leven wel draaglijk.

TABARA 04-04-18, 17:30 - Ronny Van Steen:

07.25 u vertrokken in lichte regen, eventjes zon maar al snel terug regen. Het was een spelletje,... regen en droge momenten, ze wisselden elkaar constant in hoog tempo af, maar er was geen winnaar of verliezer, om en om keerden de kansen.

De wind staat nog steeds in dezelfde richting te blazen, enkel wij veranderden van koers richting WWN. We hebben hem nu pal op kop. De poncho moet dus dicht tot bovenaan voor slagregen, of opspattend water van auto's en vrachtwagens als je op wegen wandelt. Het was zweten geblazen. De luchtvochtigheid is ook erg hoog. Mauritio kwam dan weer bevroren aan.

De wandeling was niets bijzonders. vlak over de brug moest je links over rotsen, na 40 m hield ik het voor bekeken. Te glad en gevaarlijk. Dat stuk ben ik over de weg gegaan. Een eerste en enige rustplaats gevonden na 19 km. Een bar met ne goeie koffie.

Om 13.30u in het dorpje aangekomen, net op tijd voor inkopen, om 14u is het siësta tot 17.30u. De winkelierster had geen brood meer, maar een aardige man in de winkel gaf een stuk van zijn brood. Later bleek het de pastoor te zijn. Een christelijk gebaar, de hongerigen voeden. Voor de wijn heb ik zelf gezorgd.

Steeds terugkerend is het feit dat er weinig dorpen of droge rustplaatsen zijn. Door de regen en strakke wind kan je niet zomaar ergens aan de kant gaan zitten. Er komen volgens Jan nu mooie stukken aan, maar ze zijn soms lang. Ik hoop dat er af en toe schuil- of rustgelegenheid is.

GRANJA DE MORERUELA 03-04-18, 17:09 - Ronny Van Steen: 

Kermis in d' hel! Zo omschrijf ik de dag. 6.45u de wekker, rustig ontbijt en om 8.10u de pist in. Donkere dreigende wolken in het westen, de zon laag in het oosten, de hel kwam er met zekerheid aan, maar eerst genieten van deze kleurenpracht.

Machtige foto's genomen, maar als je er middenin staat, da's nog andere koek. Sterke wind die met het uur in kracht toenam, en ieder obstakel gebruikte om zijn kracht te etaleren door gehuil en gefluit. Een echt spectakel gratis voor iedereen die buiten was en het wou zien en horen.

Mijn poncho en regenbroek na een half uurtje stappen bij de eerste druppels aangedaan in de beschutting van een schuur, net op tijd... Volle bak regen, wind en watersneeuw. Mijne kop zit goed, verklaar me gerust zot, maar ik heb in die regen een uur gezongen uit volle borst. God mag weten waarom.

Later op de dag bekroop me voor het eerst een sterk gevoel van; "ik ga het halen!".

Nog een goei 2 weken! Vandaar waarschijnlijk de gekke euforie.

Het tweede deel van de dag werden mijn benen zwaarder en werd het moeilijker, ondanks meer zon, maar er waren zeer sterke windstoten. Dubbele pijlen, gps gevolgd, een snelweg in de weg (stond niet op mijn kaart), enkele kms om, maar ik ben er, in Granja. Ne heel simpele herberg, mijn waske gedaan. Ik hoop dat hij droog is tegen morgen want het is heel zot weer, regen, zon en wind wisselen elkaar in een rotvaart af, om en om. Mijn was hangt dus binnen.

Er is hier een heel klein winkeltje voor wat brood en een banaan. We hebben geen keuken, vanavond de pelgrimsmenu in de enige bar van Granja.

MONTAMARTA 02-04-18, 15:07 - Ronny Van Steen: 

Net geen 20 km, een rustig daggeske. Ideaal wandelweer. Rond 11u stak de wind weer even de kop op maar even later scheen de zon. Daar viel goed mee te leven. Weinig gele pijlen onderweg, lang leve de gps.

In het dorpje aangekomen was de albergue municipal wèl goed aangegeven, minstens 2 pijlen aan iedere afslag. Slapen voor 5€,  niet slecht, maar je kan dan geen luxe verwachten. Zo mooi de albergue bewegwijzerd was, zo gesloten was hij ook. Terugkeren op de stappen dan maar. Tweede albergue 15€. Den duvel in mij kwam even boven. Om 12.15u was ik al ter plekke. Veel te vroeg, maar het was dit, of 16 km doorlopen. Mauritio verwittigd per SMS, waar ik slapen heb gevonden en verteld over de gesloten albergue. Dat spaart hem 20 min wandelenplezier. Een Frans brood gekocht, saucisse en kaas had ik bij, gegeten, gedoucht. Batterijen opladen, bottinnen buiten verluchten en drogen, en gezien de lengte van de tocht geen was vandaag. Die kleren kunnen morgen nog eens dienen. Foto's selecteren en overpompen naar de gsm, blog schrijven in een caféke met ne koffie en we zijn al enkele uren verder. Seffens misschien een napke doen of wat in mijn boek lezen. Herman Brusselmans. Het einde van de mensen in 1967. Nen boek over Toon de Trekzak, Vette Fons en wijven met dikke tette... Misschien ga ik nog een gebraden kip kopen voor deze avond. De Via de la Platta zit er bijna op, morgen draaien we stillaan af op de Via de Sanabrès, achter Portugal door. Pal richting ...., jawel, St Jacques...here I come, en met grote zwier!

26/03 - 01/04/18 Aldenueva del Camino - Zamora

Castilla y Leon / Salamanca
Aldenueva del Camino - La Calzada de Béjar - Fuenterobles de la Salvatierra - Morille - Salamanca. 
Castilla y Leon / Zamora
Topas - El Cubo de Tierra del Vino - Zamora 

Created with flickr slideshow.

ZAMORA 01-04-18, 20:00 - Ronny Van Steen: 

Pasen! 18 km. Een makkie. Sinds lang niet alleen gelopen. Dat is altijd aanpassen, Mauritio stapt traag door zijn knieblessure, staat laat op en moet zijn rugzak nog stapklaar maken, dat gaf me ruim de tijd om te ontbijten. Mijn rugzak is 's avonds vertrekkensklaar. Eerst even naar de kerk, maar deze was gesloten, zelfs met Pasen. Voor vertrek zouden we naar de mis gaan, maar er was geen informatie te vinden. Jammer, dan maar repen snijden, en wijle weg.

Pas na een klein uur stappen hoorden we de klokken luiden. Mauritio wou niet terug, ik trouwens ook niet. Een fijne wandeling, maar ze vroeg extra energie omdat het niet opschoot. "Mauritio, ik wacht je op in de éérste kroeg of vlak over de brug in Zamora".

Tegen alle verwachtingen in was er een winkeltje open. Mauritio wou eerst de keuken zien, maar ik kon hem overhalen inkopen te doen om samen te kokkerellen. De winkel sloot om 14.00u, het was half twee en de alberge was nog 1.45 km stappen. Desnoods doen we het vlees in micro. Mijn gok bleek de juiste te zijn, een goed uitgeruste keuken is er meestal, enkel de potten en pannen ontbreken met regelmaat. Hamburger, nen tortilla met 10 eieren en vis, voorafgegaan door ne zak chips en een doos sardientjes. Wat brood, het was tenslotte paasfeest.

Ook nog ne saucisse, kaas en chocolade gekocht, en ik kan er weer enkele dagen tegen.

Binnen 2 dagen draait mijn tocht, nu pal noordelijk, naar het westen, een rechte lijn naar de finish. Ik schat nog een kleine 20 dagen.

Het vertrek om 8.30u was friskes, maar snel werd het warmer, hand in hand met een waterzonneke, maar het was de afwezigheid van wind dat het grote verschil maakte. Ne zalige dag. EINDELIJK!

Zamora, een vrij grote bruisende stad. Heel Spaans. De camino lacht ons weer toe.

EL CUBO DEL TIERRA DEL VINO 31-03-18, 16:12 - Ronny Van Steen: 

Ik sliep zoals eerder gezegd bij het Italiaanse koppel. Er is iets grondig fout met hun loodgieterij. 6 keer moesten ze eruit. Die hebben kosten bij de dokter.

Sinds Salamanca zijn de wandelingen saaier. Geen bomen (en dus veel wind), geen gestapelde stenen muurtjes, geen dieren, een weinig glooiend landschap. Geregeld dicht bij de autostrade, nog steeds geflankeerd door de route national, waar geen kat op rijdt. Een saaiere regio dus. Het tweede deel van de wandeling vandaag werd terug veel mooier, glooiender, terug bomen, af en toe terug dieren. De vorige regio is een plateau op 850 m hoogte. Goed halverwege vandaag een vrij brute overgang naar een plateau dat 150 m lager ligt met een prachtig uitzicht. 20 km verderop zie ik Zamora liggen, daar ga ik morgen heen. Dat wordt dus een kort tochtje.

Gisteren ben ik Mauritio terug tegen gekomen, de Italiaan van in de eerste week, te snel gestart en nu knieproblemen. Ik hoop hem vandaag terug te zien, en als dat gebeurt is dat waarschijnlijk in de enige plaatselijke bar. Ik denk dat hij, net zoals alle anderen, in een andere albergue slapen. Ik lig, voorlopig althans, als enige in de Albergue Municipal, en hopelijk blijft dat ook zo. Er zijn er nog gesneuveld, de vrouw van de Tsjech, open wond op een knobbel naast de dikke teen, die heb ik naar het hospitaal gestuurd. Minstens 2 dagen rust. Jammer, ik schoot goed op met haar man, die moustache. Alle Duitsers en Oostenrijkers zijn verdwenen. Ze leren het niet, lopen te lang en te snel, te ver en luisteren niet naar wat hun lichaam te zeggen heeft.

"Vandaag 27 km gestapt en bijgevolg 27 km dichter bij Compostela. Maar ik zit op het doel, en dat is de tocht op zich." Weer nen dubbele hé, vul zelf maar in.

Op dat ganse traject heb ik niet één pelgrim of iemand anders tegen gekomen. Behalve dan in het barreke waar ik vanmiddag 2 koffie 's en tortilla heb besteld. Maar ik mis geen compagnie. Hopelijk zie ik seffens Mauritio wel weer.

Het weer maar weer. Koud bij de start, na de middag meer bomen en ging de wind ook wat liggen, het was aangenamer. Wel terug meer plassen tgv die wollbreuk gisteren, maar over het algemeen is het zanderige grond. We mochten niet klagen.

Gisterenavond heb ik nog geexperimenteerd met onder mijn hoedje een onderbroek op mijn hoofd te zetten, een soort van thermophan, maar het werkte niet. Gelukkig brengen mijn 2 sjallekes soelaas.

30-03-18, 20:55 - Ronny Van Steen:

Nog in 't kort... Het heeft hier zowaar gesneeuwd.

Sneeuw of gietende regen sinds 16.00u. Meer sneeuw voorspeld tussen 01.00 en 03.00u. Morgen redelijk goed voorspeld. Wat wil zeggen bewolkt en wind... Slaapwel.

TOPAS 30-03-18, 17:28 - Ronny Van Steen:

En dan nu het dagverslag.

Vandaag was echt rotweer, heel veel regen voorspeld. Zon en dreigende wolken wisselden elkaar in snelvaart af, maar geen druppel gezien tot ik binnen was, toen brak de hel los. Met hagel, alles erop en eraan. Nu is het al meer dan een uur aan het stormen en gieten Het zat dus mee vandaag. Ne goeie warme douche, en mijne was wordt gedaan, ik heb een broek meegegeven die ik al een week aan heb. Je weet ondertussen wat een wasmachine betekent. De albergues worden dikwijls gekozen op basis van een wasmachine. Gisteren was het nen handwas, in een baddeke met dreft en wat shampoo de voorwas (terwijl je doucht laten weken) en na de douche de handwas. Een enorme luxe was dat er een wringmachientje stond. Tegen de avond was alles droog, het was ook lekker warm in de albergue. Ook nu hebben we een vuurtje, kamer (container) van 3 ik slaap bij het Italiaanse koppel. Ik moet in het "nu" blijven, en dan is het grote luxe met nen brede smiley.

Het hoogtepunt van de dag was toch vanmorgen, ik was al wakker om 6.30 u en hoorde muziek in de verte in de stad. Ik geloofde het zelf niet, zinsverbijstering? Soms grote trommen als bij een dodenmars, soms vergezeld met Spaanse schelle trompetten. Geen mens in België die in zijn/haar dorp zoiets geloofd. Dat zoiets de waarheid is om 6.30u in de morgen. Het was een processie voor Pasen. Jezus wandelt met zijn kruis naar de Calvarieberg. Ook Maria wordt hier sterk vereerd.

Voor de Spanjaarden is zo 'n processie doodsernst. Het is indrukwekkend, prachtig en mooi. Zelfs aangrijpend in combinatie met de dodenmarsfanfare. Deze processie werd geflankeerd door een tweede processie, die van vele opgedirkte Spaanse dames in hun strakste broek, of mooiste outfit, kort(st)e rokjes of kleedjes, ook al leende het weer er zich niet toe.

Toch nog één bedenking bij alles wat ik in voorgaande berichtjes schreef; alles komt uit mijn buik en hart, maar zijn moment getint. Dat kan ook niet anders. Soms wat te zwart of soms wat te wit. Maar de kern ervan blijft. Het berichtje van daarstraks weerspiegelt wel perfect mijn gevoel en gedachtengang.

30-03-18, 14:52 - Ronny Van Steen: 

Een vraag van mijne stapmaat, Marc: "Is het geen andere camino dan de vorige?".

Compleet en totaal anders. Minder schrik voor het onbekende, alhoewel ik nu ook niet weet wat op me afkomt, maar je berust meer in onwetendheid. Vorige keer was mijn burn-out nog niet 100 % verwerkt, nu wel. Het gemis naar huis was vorige camino erg sterk aanwezig, nu draag ik dit beter doordat deze camino 1000 km is, de vorige 1850 km of iets in de buurt. Dus ongeveer een kleine 50 dagen ipv 74 dagen. Maar het grootste energieverslindende verschil is absoluut het weer en de bijbehorende omstandigheden. Soms vecht ik met mezelf,... "wat doe ik hier?"...

Als ik een herberg vind met verwarming, en geregeld een herberg met mogelijkheden om te wassen is alles wel te doen, maar je begrijpt dat ik me alles anders had voorgesteld. Vanmorgen was het onder het vriespunt, op weg 1°C en ijzige wind die een nog veel lagere gevoelstemperatuur geeft, dat sloopt het lichaam en de geest. Het lichaam recupereert in de albergue. Ne warme douche, maar dikwijls is het water te of helemaal koud, of soms na de middag even in de slaapzak om op te warmen en dan even stretchen. Ik geniet enorm, maar moet dikwijls ook vechten. Het is soms dubbel. Ik zou minder op de weerapp moeten kijken en nog meer in de moment proberen te leven, tenzij iemand weet dat het weer hier gaat beteren, laat me dat zo vlug mogelijk weten.

Maar ik hou (voorlopig althans) de moed er goed in.

SALAMANCA 29-03-18, 15:41 - Ronny Van Steen: 

Om te beginnen, mercie voor al de verjaardagswensen. Gisteren zag alles wat wit bij het vertrekt, vandaag ijzige wind. De komende dagen, vooral morgen weer veel regen, en de temperaturen dalen fel.

Het was weerom een mooie wandeling, het eerste deel zoals eerder op de camino, veel weiden met ontelbare kurkeiken en dieren, vooral koeien, schapen en varkens. Het tweede deel veranderde de omgeving zeer abrupt in velden met gewassen. Vandaar waarschijnlijk ook de snijdende wind, die wordt niet meer gebroken door de bomen.

Pas om 10 u kwam de zon erdoor, maar ze gaf geen warmte. Ik ben wel wat verbrand. Stappen met een T-shirt, nog één met lange mouwen, halfdikke trui, handschoenen, sjaal en ne gescheurde windstopper, ik ben gisteren gevallen maar zonder erg.

Om 12.00 u Salamanca binnen gestapt, even op de map gekeken om de albergue te zoeken, de eerste de beste man aangesproken toen ik in de buurt was, en meteen prijs. Nog 100 m te gaan. Ik mocht mijn rugzak in de albergue achterlaten maar de albergue gaat pas om 16.00 u officieel open, wie dan eerst in de rij staat krijgt het eersste bed. Er zijn 18 bedden. Ik moet dus wat voorzichtig zijn en op tijd gaan checken. Het geeft me geen rustig gevoel als je niet zeker bent van een bed, dan moet je 16 km verder. Eten, drinken, slapen en het weer zijn onze grootste zorgen, correctie, behoeften.

Ondertussen iets gegeten, tapas de kathedraal bezocht en ne nieuwe Marokaanse sjaal gekocht. 3.5€. Ik dacht niet hem hier te vinden, maar weerom, de eerste de beste winkel, en voor zover ik weet de enige, prijs. Ik was er éne kwijt geraakt onderweg. (mijn eerste object dat ik ben verloren op mijn 2 camino 's samen, valt mee hé, Jan?) Ene voor de hals en éne onder mijn hoedje tegen de koude. Blij als een kind, ik miste de sjaal echt.

Jammer dat ik de stad niet op mijn gemakske kan bezoeken, door het openingsuur van de albergue, want die is echt het bezoeken waard. Zeer mooi, alle oude gebouwen mooi bij elkaar. De kathedraal ook zeer mooi, maar als je die van Bourgos hebt bezocht,... ik durf niet te zeggen dat deze dan wat tegenvalt.

Als ik kan ga ik straks ne pizza eten, ik heb een pizzeria gezien op 5 min loopafstand, daar heb ik echt zin in. Pizza en wijn voor mijne verjaardag! We staan al met 8 voor de albergue.

MORILLE 28-03-18, 18:41 - Ronny Van Steen: 

Klok om 6.40u gezet. Ontbeten in de albergue, koffie, thee, getoost en gewoon brood, confituur, ik had zelf nog een appelsien, en,...een banaan voor onderweg. Die ging er vrij snel aan gezien het gewicht. Gisterenavond was het avondmaal uitermate sober. En ook te laat, om 20.30u. Ik kruip er graag vroeg in, je spieren hebben het nodig. Een Italiaanse vrouw kookte. Rijst, ik moet wel zeggen in ne lekkere bouillon en safraan, of eerder kleursel. Zonder iets bij. Gevolgd door sla, ui en een dun sneetje tomaat, plus een eitje. Ik ging mijn gerief afwassen, er was een bom ontploft in die keuken. 'k Ben vlug in mijn bed gekropen, misschien niet correct, maar ik zag het niet meer zitten alles mee op te ruimen, dat was echt heel veel werk. Vanmorgen was alles opgekuist.

Ik was als eerste de deur uit. Alleen. Ne prachtige zonsopgang, dat zie je enkel in onbebouwd gebied. Muisstil, enkel kabbelend water en vogeltjes. Ik kies zelfs, ook in functie van de wind, de richting met het mooiste zicht als ik ga plassen. Echte luxe, zo 'n toilet kan je niet kopen. Afdrukken van botinnen in 2 richtingen. Er klopt iets niet. De gps wijst 1.5 km verkeerd aan, het stuk liep enkele km verder dood op een steengroeve. Terugkeren op je stappen doe je niet graag, maar geen keuze. Onderweg nog pelgrims die verkeerd liepen, de wegmarkering stond te ver van de splitsing van de GR route en de Santiagoweg. Tijdens mijn picknick alle betaalbare albergues opgebeld in Salamanca, alles volzet door het paasweekend, net als vorig jaar in Frankrijk. Ik ben nog eens 4 km extra doorgelopen naar de volgende albergue op het pad. 36.5km. Als ik morgen niks vind koppel ik 2 etappes en spaar ik al 4 km uit. Dan wordt het weer een lange tocht, anders heel kort en kan ik veel tijd in Salamanca spenderen.

Mijn lichaam doet het nog steeds goed. Lichte tendinitis maar nog steeds onder controle zonder medicatie.

Mijn camino zit er half op. Ook zat ik vandaag op het dak van de Via de la Plata. 1155 m gaf mijn gps aan. Emotime.

FUENTEROBLES DE LA SALVATIERRA 27-03-18, 15:49 - Ronny Van Steen: 

http://santiagoviadezilverroute.blogspot.be/2015/10/19-castilie-en-leonsalamanca-montomayor.html

Dat is de link naar Jan zijn blog met commentaar over de tocht die ik vandaag maakte. Leuk om ook eens te lezen, voor mij heel herkenbaar...

Om 7.50u uit bed. Laat, maar het was me gepermiteerd omdat de tocht maar 20.5 km is. We vertrokken allen ongeveer gelijktijdig. Ik heb wat getreuzeld zodat ik alleen kon stappen. 's Avonds heb ik graag wat compagnie, al moet zelfs dat niet alle dagen. De besneeuwde bergtoppen in het oosten moet ik uiteraard niet over, maar ze vergezelden me de ganse dag. Prachtig. Mijn gps gaf op het hoogste punt 994m aan. Ik maak er 1000 van.

Een uitgewiste pijl rechtdoor gaf nu linksaf. Jullie weten wel welke weg ik heb genomen,... en ik weet nu ook waarom hij nu andere koers aan gaf. Gedurende 200m was het pad, aan beide zijden een oude weidemuur, ondergelopen, meer dan kniehoog. Met mijn hele hebben en houwen het muurtje overgekropen, en een goei 50m hogerop kon ik parallel lopen met het pad. Ten einde van de zompige weide terug richting pad, terug over het muurtje, en met veel goede wil kon ik het water net vermijden. Hier moet de Jacobus weer voor gezorgd hebben.

In de albergue koken sociaal minder bedeelden vanavond voor ons, slaap en avondmaal donativo. De priester moet ne speciale zijn volgens de hospitalero. Hijzelf stoefte over de prachtige job als hospitalero. Hij had over de priester gehoord en was van Compostela op goed vallend uit naar hem getrokken met de vraag of hij er hospitalero mocht worden. Aangenomen! Hij straalt geluk uit, slaapt naar ik vermoed in een klein apart kamerke. Heel, heel sober.

Ik ben curieus voor het avondmaal.

LA CALZADA DE BEJAR 26-03-18, 17:41 - Ronny Van Steen: 

Het wandelen zat er gisteren na veel zwoegen en zweten op om 18.30u. Vandaag om 15.30u, ... en ik heb ruim de tijd genomen voor de familietoestanden, ne koffiestop ingelast, een banaan, buske cola en een pak pure chocolade in de supermercado gaan kopen, en fotokes nemen. Zonder de vlinder, die gaan vliegen als ze een fotoapparaat zien, was ik een klein uur vroeger aangekomen. Het ging vlotjes. De wandelweg liep naast een (bijna) niet bereden asfaltweg. Gehaat door pelgrims, maar vandaag mijn vriend. 'k Ben dikwijls op en af de berm van de aarde op de geasfalteerde weg gekropen, tot op een gegeven moment ik resoluut voor het asfalt koos. De aarde weg was nog te dikwijls onbegaanbaar. Nooit gedacht dat iets (water) me ooit zover kon krijgen. Er moet wel bijgezegd worden,... de geasfalteerde wegen liggen er vrij plat en niet zoals vorig jaar in Frankrijk enorm gebombeerd bij.

Een groepskamer in de albergue, het Italiaans en het Tsjechisch koppel van gisteravond, rustige stille mensen. En nog 2 Amerikaanse fietsende vrouwen, maar die hebben voor de duurdere optie gekozen,  een kamer voor hun tweeën.

Om 19.00u ne pelgrimsmenu. Ik zal er weer snel inliggen. Het moreel zit weer goed op peil.

26-03-18, 12:22 - Ronny Van Steen: 

Fantastich nieuws op mijne camino.

Vanmorgen stond ik op en zag uitzonderlijk veel reigers, luid geklepper met hun snavel, heel druk bezig, een grote conferentie was aan de gang. Voor zover ik het kon verstaan,... ging het over de plaats van levering. Den Belgique dus. Ik wist het, er was iets aan het gebeuren. Vandaar gisteren de weeën in mijn voeten. Nen hele dikke proficiat. In gedachten ben ik bij Evelien, Jef en hun nieuwe aanwinst Marie.

Ik steek ergens onderweg een bougieke aan voor een mooi lang leven.

Ik heb dus net tijdens ne koffiestop vernomen dat mijn broer vanaf nu naast een grootmoeder slaapt. Als dat maar goed komt.

Ne pelgrim.